|
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
|
|
<!DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD XHTML 1.1//EN" "http://www.w3.org/TR/xhtml11/DTD/xhtml11.dtd">
|
|
<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml" xml:lang="en">
|
|
<head>
|
|
<meta content="text/html; charset=UTF-8" http-equiv="content-type" />
|
|
<base href="http://tiruvacakam.pressbooks.com/" />
|
|
<meta name="pb-cover-image" content="http://tiruvacakam.pressbooks.com/files/2014/08/THIRUVASAGAM-1TO10-0061.jpg" />
|
|
<meta name="pb-title" content="திருவாசகம் - I (1-10)" />
|
|
<meta name="pb-author" content="மாணிக்க வாசகர்" />
|
|
<meta name="pb-publisher" content="http://freetamilebooks.com/" />
|
|
<meta name="pb-publisher-city" content="Chennai, Tamilnadu" />
|
|
<meta name="pb-publication-date" content="1407628800" />
|
|
<meta name="pb-language" content="ta" />
|
|
<meta name="pb-copyright-year" content="2014" />
|
|
<meta name="pb-copyright-holder" content="மாணிக்க வாசகர்" />
|
|
<meta name="pb-book-license" content="public-domain" />
|
|
<title>திருவாசகம் - I (1-10)</title>
|
|
</head>
|
|
<body>
|
|
<div id="half-title-page"><h1 class="title">திருவாசகம் - I (1-10)</h1></div>
|
|
<div id="title-page"><div class="wp-nocaption alignnone size-medium wp-image-23"><a href="http://tiruvacakam.pressbooks.com/files/2014/08/THIRUVASAGAM-1TO10-006.jpg"><img class="alignnone size-medium wp-image-23" src="http://tiruvacakam.pressbooks.com/files/2014/08/THIRUVASAGAM-1TO10-006-201x300.jpg" alt="THIRUVASAGAM-1TO10-006" width="201" height="300" /></a></div> <p> </p> <p><span style="font-weight: bold;color: #800000">திருவாசகம் – I (1-10)</span></p> <p><span style="font-weight: bold;color: #800000">மாணிக்க வாசகர்</span></p> </div>
|
|
<div id="copyright-page"><div class="ugc"><p>திருவாசகம் - I (1-10) Copyright © 2014 by மாணிக்க வாசகர். </p></div></div>
|
|
<div id="toc"><h1>Contents</h1><ul><li class="front-matter acknowledgements"><a href="#slug-48-2"><span class="toc-chapter-title">நன்றி</span></a></li><li class="part display-none"><a href="#main-body">Main Body</a></li><li class="chapter type-1"><a href="#chapter-1"><span class="toc-chapter-title">1. சிவபுராணம்</span></a></li><li class="chapter type-1"><a href="#slug-2-e0ae95e0af80e0aeb0e0af8de0aea4e0af8de0aea4e0aebfe0aea4e0af8d-e0aea4e0aebfe0aeb0e0af81-e0ae85e0ae95e0aeb5e0aeb2e0af8d"><span class="toc-chapter-title">2. கீர்த்தித் திரு அகவல்</span></a></li><li class="chapter type-1"><a href="#slug-3-e0aea4e0aebfe0aeb0e0af81e0aeb5e0aea3e0af8de0ae9fe0aeaae0af8d-e0aeaae0ae95e0af81e0aea4e0aebf"><span class="toc-chapter-title">3. திருவண்டப் பகுதி</span></a></li><li class="chapter type-1"><a href="#slug-4-e0aeaae0af8be0aeb1e0af8de0aeb1e0aebfe0aea4e0af8d-e0aea4e0aebfe0aeb0e0af81e0ae85e0ae95e0aeb5e0aeb2e0af8d"><span class="toc-chapter-title">4. போற்றித் திருஅகவல்</span></a></li><li class="chapter type-1"><a href="#slug-5-e0aea4e0aebfe0aeb0e0af81e0ae9ae0af8de0ae9ae0aea4e0ae95e0aeaee0af8d"><span class="toc-chapter-title">5. திருச்சதகம்</span></a></li><li class="chapter type-1"><a href="#slug-6-e0aea8e0af80e0aea4e0af8de0aea4e0aeb2e0af8d-e0aeb5e0aebfe0aea3e0af8de0aea3e0aeaae0af8de0aeaae0aeaee0af8d"><span class="toc-chapter-title">6. நீத்தல் விண்ணப்பம்</span></a></li><li class="chapter type-1"><a href="#slug-7-e0aea4e0aebfe0aeb0e0af81e0aeb5e0af86e0aeaee0af8de0aeaae0aebee0aeb5e0af88"><span class="toc-chapter-title">7. திருவெம்பாவை</span></a></li><li class="chapter type-1"><a href="#slug-8-e0aea4e0aebfe0aeb0e0af81-e0ae85e0aeaee0af8de0aeaee0aebee0aea9e0af88"><span class="toc-chapter-title">8. திரு அம்மானை</span></a></li><li class="chapter type-1"><a href="#slug-9-e0aea4e0aebfe0aeb0e0af81e0aeaae0af8de0aeaae0af8ae0aeb1e0af8d-e0ae9ae0af81e0aea3e0af8de0aea3e0aeaee0af8d-e0ae86e0aea9e0aea8e0af8d"><span class="toc-chapter-title">9. திருப்பொற் சுண்ணம் - ஆனந்த மனோலயம்</span></a></li><li class="chapter type-1"><a href="#slug-10-e0aea4e0aebfe0aeb0e0af81e0ae95e0af8de0ae95e0af8be0aea4e0af8de0aea4e0af81e0aeaee0af8de0aeaae0aebf-e0ae9ae0aebfe0aeb5e0aea9e0af8b"><span class="toc-chapter-title">10. திருக்கோத்தும்பி - சிவனோடு ஐக்கியம்</span></a></li></ul></div>
|
|
<div class="front-matter acknowledgements" id="slug-48-2"><div class="front-matter-title-wrap"><h3 class="front-matter-number">1</h3><h1 class="front-matter-title">நன்றி</h1></div><div class="ugc front-matter-ugc"><p style="text-align: center"><img src="http://tiruvacakam.pressbooks.com/files/2014/08/pmdr0.gif" alt="" /></p> <p style="text-align: center">tiruvAcakam of mAnikka vAcakar – part I<br /> (in Tamil script, Unicode/UTF-8 format)<br /> திருவாசகம் -I<br /> (மாணிக்க வாசகர் அருளியது)</p> <p>This Etext file initially prepared in Mylai format by K. Kalyanasundaram, Lausanne, Switzerland.<br /> This webpage presents the Etext in Tamil script but in Unicode encoding.<br /> To view the Tamil text correctly you need to set up the following:<br /> i) You need to have Unicode fonts containing Tamil Block (Latha,<br /> Arial Unicode MS, TSCu_Inaimathi, Code2000, UniMylai,…) installed on your computer<br /> and the OS capable of rendering Tamil Scripts (Windows 2000 or Windows XP).</p> <p>ii)Use a browser that is capable of handling UTF-8 based pages<br /> (Netscape 6, Internet Explorer 5) with the Unicode Tamil font chosen as the default font for the UTF-8 char-set/encoding view.<br /> In case of difficulties send an email request to kalyan@geocities.com or kumar@vt.edu</p> <p>Project Madurai 1998-2001<br /> Project Madurai is an open, voluntary, worldwide initiative devoted to preparation of<br /> electronic texts of tamil literary works and to distribute them free on the Internet.<br /> Details of Project Madurai are available at the website</p> <p>http://www.projectmadurai.org/</p> <p>You are welcome to freely distribute this file, provided this header page is kept intact.</p> </div></div>
|
|
<div id='pressbooks-promo'></div><div class="chapter introduction type-1" id="chapter-1"><div class="chapter-title-wrap"><h3 class="chapter-number">1</h3><h2 class="chapter-title">1. சிவபுராணம்</h2></div><div class="ugc chapter-ugc"><p>(திருப்பெருந்துறையில் அருளியது<br /> தற்சிறப்புப் பாயிரம்)</p> <p>நமச்சிவாய வாஅழ்க நாதன் தாள் வாழ்க<br /> இமைப்பொழுதும் என் நெஞ்சில் நீங்காதான் தாள் வாழ்க<br /> கோகழி ஆண்ட குருமணிதன் தாள் வாழ்க<br /> ஆகமம் ஆகிநின்று அண்ணிப்பான் தாள் வாழ்க<br /> ஏகன் அநேகன் இறைவன் அடிவாழ்க 5</p> <p>வேகம் கெடுத்தாண்ட வேந்தன் அடிவெல்க<br /> பிறப்பறுக்கும் பிஞ்ஞகன்தன் பெய்கழல்கள் வெல்க<br /> புறந்தார்க்குச் சேயோன் தன் பூங்கழல்கள் வெல்க<br /> கரங்குவிவார் உள்மகிழும் கோன்கழல்கள் வெல்க<br /> சிரம்குவிவார் ஓங்குவிக்கும் சீரோன் கழல் வெல்க 10</p> <p>ஈசன் அடிபோற்றி எந்தை அடிபோற்றி<br /> தேசன் அடிபோற்றி சிவன் சேவடி போற்றி<br /> நேயத்தே நின்ற நிமலன் அடி போற்றி<br /> மாயப் பிறப்பு அறுக்கும் மன்னன் அடி போற்றி<br /> சீரார் பெருந்துறை நம் தேவன் அடி போற்றி 15<br /> ஆராத இன்பம் அருளும் மலை போற்றி</p> <p>சிவன் அவன் என்சிந்தையுள் நின்ற அதனால்<br /> அவன் அருளாலே அவன் தாள் வணங்கிச்<br /> சிந்தை மகிழச் சிவ புராணம் தன்னை<br /> முந்தை வினைமுழுதும் ஓய உரைப்பன் யான். 20</p> <p>கண் நுதலான் தன்கருணைக் கண்காட்ட வந்து எய்தி<br /> எண்ணுதற்கு எட்டா எழில் ஆர்கழல் இறைஞ்சி<br /> விண் நிறைந்தும் மண் நிறைந்தும் மிக்காய், விளங்கு ஒளியாய்,<br /> எண் இறந்த எல்லை இலாதானே நின் பெரும்சீர்<br /> பொல்லா வினையேன் புகழுமாறு ஒன்று அறியேன் 25</p> <p>புல்லாகிப் பூடாய்ப் புழுவாய் மரமாகிப்<br /> பல் விருகமாகிப் பறவையாய்ப் பாம்பாகிக்<br /> கல்லாய் மனிதராய்ப் பேயாய்க் கணங்களாய்<br /> வல் அசுரர் ஆகி முனிவராய்த் தேவராய்ச்<br /> செல்லாஅ நின்ற இத் தாவர சங்கமத்துள் 30</p> <p>எல்லாப் பிறப்பும் பிறந்து இளைத்தேன், எம்பெருமான்<br /> மெய்யே உன் பொன் அடிகள் கண்டு இன்று வீடு உற்றேன்<br /> உய்ய என் உள்ளத்துள் ஓங்காரமாய் நின்ற<br /> மெய்யா விமலா விடைப்பாகா வேதங்கள்<br /> ஐயா எனவோங்கி ஆழ்ந்து அகன்ற நுண்ணியனே 35</p> <p>வெய்யாய், தணியாய், இயமானனாம் விமலா<br /> பொய் ஆயின எல்லாம் போய் அகல வந்தருளி<br /> மெய் ஞானம் ஆகி மிளிர் கின்ற மெய்ச் சுடரே<br /> எஞ்ஞானம் இல்லாதேன் இன்பப் பெருமானே<br /> அஞ்ஞானம் தன்னை அகல்விக்கும் நல் அறிவே 40</p> <p>ஆக்கம் அளவு இறுதி இல்லாய், அனைத்து உலகும்<br /> ஆக்குவாய் காப்பாய் அழிப்பாய் அருள் தருவாய்<br /> போக்குவாய் என்னைப் புகுவிப்பாய் நின் தொழும்பின்<br /> நாற்றத்தின் நேரியாய், சேயாய், நணியானே<br /> மாற்றம் மனம் கழிய நின்ற மறையோனே 45</p> <p>கறந்த பால் கன்னலொடு நெய்கலந்தாற் போலச்<br /> சிறந்தடியார் சிந்தனையுள் தேன்ஊறி நின்று<br /> பிறந்த பிறப்பு அறுக்கும் எங்கள் பெருமான்<br /> நிறங்கள் ஓர் ஐந்து உடையாய், விண்ணோர்கள் ஏத்த<br /> மறைந்திருந்தாய், எம்பெருமான் வல்வினையேன் தன்னை 50</p> <p>மறைந்திட மூடிய மாய இருளை<br /> அறம்பாவம் என்னும் அரும் கயிற்றால் கட்டி<br /> புறம்தோல் போர்த்து எங்கும் புழு அழுக்கு மூடி,<br /> மலம் சோரும் ஒன்பது வாயில் குடிலை<br /> மலங்கப் புலன் ஐந்தும் வஞ்சனையைச் செய்ய, 55</p> <p>விலங்கு மனத்தால், விமலா உனக்கு<br /> கலந்த அன்பாகிக் கசிந்து உள் உருகும்<br /> நலம் தான் இலாத சிறியேற்கு நல்கி<br /> நிலம் தன்மேல் வந்து அருளி நீள்கழல்கள் காட்டி,<br /> நாயிற் கடையாய்க் கிடந்த அடியேற்குத் 60</p> <p>தாயிற் சிறந்த தயா ஆன தத்துவனே<br /> மாசற்ற சோதி மலர்ந்த மலர்ச்சுடரே<br /> தேசனே தேன் ஆர்அமுதே சிவபுரானே<br /> பாசமாம் பற்று அறுத்துப் பாரிக்கும் ஆரியனே<br /> நேச அருள்புரிந்து நெஞ்சில் வஞ்சம் கெடப் 65</p> <p>பேராது நின்ற பெருங்கருணைப் போராறே<br /> ஆரா அமுதே அளவிலாப் பெம்மானே<br /> ஓராதார் உள்ளத்து ஒளிக்கும் ஒளியானே<br /> நீராய் உருக்கி என் ஆருயிராய் நின்றானே<br /> இன்பமும் துன்பமும் இல்லானே உள்ளானே 70</p> <p>அன்பருக்கு அன்பனே யாவையுமாய் இல்லையுமாய்<br /> சோதியனே துன்னிருளே தோன்றாப் பெருமையனே<br /> ஆதியனே அந்தம் நடுவாகி அல்லானே<br /> ஈர்த்து என்னை ஆட்கொண்ட எந்தை பெருமானே<br /> கூர்த்த மெய் ஞானத்தால் கொண்டு உணர்வார் தம்கருத்தில் 75</p> <p>நோக்கரிய நோக்கே நுணுக்கரிய நுண் உணர்வே<br /> போக்கும் வரவும் புணர்வும் இலாப் புண்ணியனே<br /> காக்கும் என் காவலனே காண்பரிய பேர் ஒளியே<br /> ஆற்றின்ப வெள்ளமே அத்தா மிக்காய் நின்ற<br /> தோற்றச் சுடர் ஒளியாய்ச் சொல்லாத நுண் உணர்வாய் 80</p> <p>மாற்றமாம் வையகத்தின் வெவ்வேறே வந்து அறிவாம்<br /> தேற்றனே தேற்றத் தெளிவே என் சிந்தனை உள்<br /> ஊற்றான உண்ணார் அமுதே உடையானே<br /> வேற்று விகார விடக்கு உடம்பின் உள்கிடப்ப<br /> ஆற்றேன் எம் ஐயா அரனே ஓ என்று என்று 85</p> <p>போற்றிப் புகழ்ந்திருந்து பொய்கெட்டு மெய் ஆனார்<br /> மீட்டு இங்கு வந்து வினைப்பிறவி சாராமே<br /> கள்ளப் புலக்குரம்பைக் கட்டு அழிக்க வல்லானே<br /> நள் இருளில் நட்டம் பயின்று ஆடும் நாதனே<br /> தில்லை உள் கூத்தனே தென்பாண்டி நாட்டானே 90</p> <p>அல்லல் பிறவி அறுப்பானே ஓ என்று<br /> சொல்லற்கு அரியானைச் சொல்லித் திருவடிக்கீழ்<br /> சொல்லிய பாட்டின் பொருள் உணர்ந்து சொல்லுவார்<br /> செல்வர் சிவபுரத்தின் உள்ளார் சிவன் அடிக்கீழ்ப்<br /> பல்லோரும் ஏத்தப் பணிந்து. 95</p> <p>திருச்சிற்றம்பலம்</p> </div></div>
|
|
<div class="chapter type-1" id="slug-2-e0ae95e0af80e0aeb0e0af8de0aea4e0af8de0aea4e0aebfe0aea4e0af8d-e0aea4e0aebfe0aeb0e0af81-e0ae85e0ae95e0aeb5e0aeb2e0af8d"><div class="chapter-title-wrap"><h3 class="chapter-number">2</h3><h2 class="chapter-title">2. கீர்த்தித் திரு அகவல்</h2></div><div class="ugc chapter-ugc"><p>(தில்லையில் அருளியது – நிலைமண்டில ஆசிரியப்பா)</p> <p>தில்லை மூதூர் ஆடிய திருவடி<br /> பல் உயிர் எல்லாம் பயின்றனன் ஆகி<br /> எண்இல் பல்குணம் எழில்பெற விளங்கி<br /> மண்ணும் விண்ணும் வானோர் உலகும்<br /> துன்னிய கல்வி தோற்றியும் அழித்தும் 5</p> <p>என்னுடை இருளை ஏறத்துரந்தும்<br /> அடியார் உள்ளத்து அன்பு மீதூரக்<br /> குடியாக் கொண்ட கொள்கையும் சிறப்பும்<br /> மன்னும் மாமலை மகேந்திரம் அதனில்<br /> சொன்ன ஆகமம் தோற்றுவித்து அருளியும் 10</p> <p>கல்லா டத்துக் கலந்து இனிது அருளி<br /> நல்லா ளோடு நயப்புறவு எய்தியும்<br /> பஞ்சப் பள்ளியில் பால்மொழி தன்னொடும்<br /> எஞ்சாது ஈண்டும் இன்அருள் விளைத்தும்<br /> கிராத வேடமொடு கிஞ்சுக வாயவள் 15</p> <p>விராவு கொங்கை நல்தடம் படிந்தும்<br /> கேவேடர் ஆகிக் கெளிறது படுத்தும்<br /> மாவேட்டு ஆகிய ஆகமம் வாங்கியும்<br /> மற்றவை தம்மை மகேந்திரத்து இருந்து<br /> உற்ற ஐம் முகங்களாள் பணித்து அருளியும் 20</p> <p>நந்தம் பாடியில் நான் மறையோனாய்<br /> அந்தமில் ஆரியனாய் அமர்ந்து அருளியும்<br /> வேறு வேறு உருவும் வேறுவேறு இயற்கையும்<br /> நூறு நூறு ஆயிரம் இயல்பினது ஆகி<br /> ஏறு உடை ஈசன் இப்புவனியை உய்யக் 25</p> <p>கூறு உடை மங்கையும் தானும் வந்தருளிக்<br /> குதிரையைக் கொண்டு குடநாடு அதன்மிகைக்<br /> சதுர்படத் சாத்தாய்த் தான் எழுந்தருளியும்<br /> வேலம் புத்தூர் விட்டேறு அருளிக்<br /> கோலம் பொலிவு காட்டிய கொள்கையும் 30</p> <p>தர்ப்பணம் அதனில் சாந்தம் புத்தூர்<br /> வில்பொரு வேடற்கு ஈந்த விளைவும்<br /> மொக்கணி அருளிய முழுத்தழல் மேனி<br /> சொக்கது ஆகக் காட்டிய தொன்மையும்<br /> அரியொடு பிரமற்கு அளவு அறி ஒண்ணான் 35</p> <p>நரியைக் குதிரை ஆக்கிய நன்மையும்<br /> ஆண்டுகொண்டருள அழகுறு திருவடி<br /> பாண்டியன் தனக்குப் பரிமாவிற்று<br /> ஈண்டு கனகம் இசையப் பெறா அது<br /> ஆண்டான் எம்கோன் அருள்வழி இருப்பத் 40</p> <p>தூண்டு சோதி தோற்றிய தொன்மையும்<br /> அந்தணன் ஆகி ஆண்டுகொண்டருளி<br /> இந்திர ஞாலம் காட்டிய இயல்பும்<br /> மதுரைப் பெருநல் மாநகர் இருந்து<br /> குதிரைச் சேவகன் ஆகிய கொள்கையும் 45</p> <p>ஆங்கது தன்னில் அடியவர்க்கு ஆகப்<br /> பாங்காய் மண் சுமந்தருளிய பரிசும்<br /> உத்தர கோச மங்கையுள் இருந்து<br /> வித்தக வேடங் காட்டிய இயல்பும்<br /> பூவணம் அதனில் பொலிந்து இருந்து அருளித் 50</p> <p>தூவண மேனி காட்டிய தொன்மையும்<br /> வாத வூரினில் வந்து இனிது அருளிப்<br /> பாதச் சிலம்பொலி காட்டிய பண்பும்<br /> திரு ஆர் பொருந்துறைச் செல்வன் ஆகிக்<br /> கரு ஆர் சோதியில் கரந்த கள்ளமும் 55</p> <p>பூவலம் அதனில் பொலிந்து இனிது அருளிப்<br /> பாவம் நாசம் ஆக்கிய பரிசும்<br /> தண்ணீர்ப் பந்தல் சயம்பெற வைத்து<br /> நல்நீர்ச் சேவகன் ஆகிய நன்மையும்<br /> விருந்தினன் ஆகி வெண்காடு அதனில் 60</p> <p>குருந்தின் கீழ் அன்றிருந்த கொள்கையும்<br /> பட்ட மங்கையில் பாங்காய் இருந்து அங்கு<br /> அட்ட மாசித்தி அருளிய அதுவும்<br /> வேடுவன் ஆகி வேண்டு உருக் கொண்டு<br /> காடு அது தன்னில் கரந்த உள்ளமும் 65</p> <p>மெய்க் காட்டிட்டு வேண்டு உருக் கொண்டு<br /> தக்கான் ஒருவன் ஆகிய தன்மையும்<br /> ஓரி ஊரில் உகந்து இனிது அருளி<br /> பாரிரும் பாலகன் ஆகிய பரிசும்<br /> பாண்டூர் தன்னில் ஈண்ட இருந்தும் 70</p> <p>தேவூர்த் தென்பால் திகழ்தரு தீவில்<br /> கோவார் கோலம் கொண்ட கொள்கையும்<br /> தேன் அமர் சோலைத் திரு ஆரூரில்<br /> ஞானம் தன்னை நல்கிய நன்மையும்<br /> இடைமருது அதனில் ஈண்ட இருந்து 75</p> <p>படிமப் பாதம் வைத்த அப்பரிசும்<br /> ஏகம் பத்தில் இயல்பாய் இருந்து<br /> பாகம் பெண்ணோடு ஆயின பரிசும்<br /> திருவாஞ்சியத்தில் சீர்பெற இருந்து<br /> மருவார் குழலியொடு மகிழ்ந்த வண்ணமும் 80</p> <p>சேவகன் ஆகித் திண்சிலை ஏந்திப்<br /> பாவகம் பலபல காட்டிய பரிசும்<br /> கடம்பூர் தன்னில் இடம்பெற இருந்தும்<br /> ஈங்கோய் மலையில் எழிலது காட்டியும்<br /> ஐயாறு அதனில் சைவன் ஆகியும் 85</p> <p>துருத்தி தன்னில் அருத்தியோடு இருந்தும்<br /> திருப்பனை ஊரில் விருப்பன் ஆகியும்<br /> கழுமலம் அதனில் காட்சி கொடுத்தும்<br /> கழுக்குன்று அதனில் வழுக்காது இருந்தும்<br /> புறம்பயம் அதனில் அறம்பல அருளியும் 90</p> <p>குற்றாலத்துக் குறியாய் இருந்தும்<br /> அந்தமில் பெருமை அழல் உருக் கரந்து<br /> சுந்தர வேடத்து ஒருமுதல் உருவுகொண்டு<br /> இந்திர ஞாலம் போலவந்து அருளி<br /> எவ்வெவர் தன்மையும் தன்வயிள் படுத்துத் 95</p> <p>தானே ஆகிய தயாபரன் எம் இறை<br /> சந்திர தீபத்துச் சாத்திரன் ஆகி<br /> அந்திரத்து இழிந்து வந்து அழகு அமர் பாலையுள்<br /> சுந்தரத் தன்மையொடு துதைந்து இருந்தருளியும்<br /> மந்திர மாமலை மகேந்திர வெற்பன் 100</p> <p>அந்தம் இல் பெருமை அருள் உடை அண்ணல்<br /> எம் தமை ஆண்ட பரிசு அது பகரின்<br /> ஆற்றல் அதுவுடை அழகமர் திரு உரு<br /> நீற்றுக் கோடி நிமிர்ந்து காட்டியும்<br /> ஊனம் தன்னை ஒருங்குடன் அறுக்கும் 105</p> <p>ஆனந் தம்மே ஆறா அருளியும்<br /> மாதில் கூறுஉடை மாப்பெரும் கருணையன்<br /> நாதப் பெரும்பறை நவின்று கறங்கவும்<br /> அழுக்கு அடையாமல் ஆண்டுகொண்டு அருள்பவன்<br /> கழுக் கடை தன்னைக் கைக்கொண்டு அருளியும் 110</p> <p>மூலம் ஆகிய மும்மலம் அறுக்கும்<br /> தூய மேனிச் சுடர்விடு சோதி<br /> காதலன் ஆகிக் கழுநீர் மாலை<br /> ஏறு உடைத்தாக எழில்பெற அணித்தும்<br /> அரியொடு பிரமற்கு அளவு அறியாதவன் 115</p> <p>பரிமாவின் மிசைப் பயின்ற வண்ணமும்<br /> மீண்டு வாராவழி அருள் புரிபவன்<br /> பாண்டி நாடே பழம்பதி ஆகவும்<br /> பக்தி செய் அடியாரைப் பரம்பரத்து உய்ப்பவன்<br /> உத்தர கோச மங்கை ஊர் ஆகவும் 120</p> <p>ஆதி மூர்த்திகளுக்கு அருள்புரிந்து அருளிய<br /> தேவ தேவன் திருப் பெயர் ஆகவும்<br /> இருள கடிந்து அருளிய இன்ப ஊர்தி<br /> அருளிய பெருமை அருள்மலை யாகவும்<br /> எப்பெருந் தமையும் எவ்வெவர் திறமும் 125</p> <p>அப்பரிசு அதனால் ஆண்டுகொண்டருளி<br /> நாயினேனை நலம்மலி தில்லையுள்<br /> கோலம் ஆர்தரு பொதுவினில் வருகஎன<br /> ஏல என்னை ஈங்கு ஒழித் தருளி<br /> அன்று உடன் சென்ற அருள்பெறும் அடியவர் 130</p> <p>ஒன்ற ஒன்ற உடன் கலந்து அருளியும்<br /> எய்த வந்திலாதார் எரியில் பாயவும்<br /> மாலது வாகி மயக்கம் எய்தியும்<br /> பூதலம் அதனில் புரண்டுவீழ்ந்து அலறியும்<br /> கால்விசைத்து ஓடிக் கடல்புக மண்டி 135</p> <p>நாத நாத என்று அழுது அரற்றி<br /> பாதம் எய்தினர் பாதம் எய்தவும்<br /> பதஞ்சலிக் கருளிய பரமநாடக என்ற<br /> இதம் சலிப்பெய்த நின்று ஏங்கினர் ஏங்கவும்<br /> எழில்பெறும் இமயத்து இயல்புஉடை அம்பொன் 140</p> <p>பொலிதரு புலியூர்ப் பொதுவினில் நடம் நவில்<br /> கனிதரு செவ்வாய் உமையொடு காளிக்கு<br /> அருளிய திருமுகத்து அழகு உறு சிறுநகை<br /> இறைவன் ஈண்டிய அடியவ ரோடும்<br /> பொலிதரு புலியூர் புக்கு இனிது அருளினன் 145<br /> ஒலிதரு கைலை உயர்கிழ வோனே</p> <p>திருச்சிற்றம்பலம்</p> </div></div>
|
|
<div class="chapter type-1" id="slug-3-e0aea4e0aebfe0aeb0e0af81e0aeb5e0aea3e0af8de0ae9fe0aeaae0af8d-e0aeaae0ae95e0af81e0aea4e0aebf"><div class="chapter-title-wrap"><h3 class="chapter-number">3</h3><h2 class="chapter-title">3. திருவண்டப் பகுதி</h2></div><div class="ugc chapter-ugc"><p>(தில்லையில் அருளயது – இணைக் குறள் ஆசிரியப்பா)</p> <p>அண்டப் பகுதியின் உண்டைப் பிறக்கம்<br /> அளப்பு அரும் தன்மை வளப் பெருங் காட்சி<br /> ஒன்றனுக்கு ஒன்று நின்றெழில் பகரின்<br /> நூற்று ஒரு கோடியின் மேல்பட விரிந்தன<br /> இல்நுழை கதிரின் துன் அணுப் புரையச் 5</p> <p>சிறிய ஆகப் பெரியோன் தெரியின்<br /> வேதியன் தொகையொடு மாலவன் மிகுதியும்<br /> தோற்றமும் சிறப்பும் ஈற்றொடு புணரிய<br /> மாப்பேர் ஊழியும் நீக்கமும் நிலையும்<br /> சூக்கமொடு தூலத்துச் சூறை மாருதத்து 10</p> <p>எறியது வளியின்<br /> கொட்கப் பெயர்க்கும் குழகன் முழுவதும்<br /> படைப்போன் படைக்கும் பழையோன் படைத்தவை<br /> காப்போன் காக்கும் கடவுள், காப்பவை<br /> காப்போன், கரப்பவை கருதாக் 15</p> <p>கருத்துடைக் கடவுள், திருத்தகும்<br /> அறுவகைச் சமயத்து அறுவகை யோர்க்கும்<br /> வீடுபேறாய் நின்ற விண்ணோர் பகுதி<br /> கீடம் புரையும் கிழவோன், நாள் தொறும்<br /> அருக்கனின் சோதி அமைத்தோன், திருத்தகு 20</p> <p>மதியில் தண்மை வைத் தோன், திண்திறல்<br /> தீயில் வெம்மை செய்தோன், பொய்தீர்<br /> வானில் கலப்பு வைத்தோன், மேதகு<br /> காலின் ஊக்கம் கண்டோ ன், நிழல் திகழ்<br /> நீரில் இன்சுவை நிகழ்ந்தோன், வெளிப்பட 25</p> <p>மண்ணில் திண்மை வைத்தோன், என்று என்று<br /> எனைப் பல கோடி எனைப் பல பிறவும்<br /> அனைத்து அனைத்து அவ்வயின் அடைத்தோன். அஃதான்று<br /> முன்னோன் காண்க, முழுதோன் காண்க<br /> தன்நேர் இல்லோன் தானே காண்க 30</p> <p>ஏனம் தொல் எயிறு அணிந்தோன் காண்க<br /> கானம் புலியுரி அரையோன் காண்க<br /> நீற்றோன் காண்க, நினைதொறும் நினைதொறும்<br /> ஆற்றேன் காண்க, அந்தோ கெடுவேன்<br /> இன்னிசை வீணையில் இசைத்தோன் காண்க 35</p> <p>அன்னது ஒன்று அவ் வயின் அறிந்தோன் காண்க<br /> பரமன் காண்க, பழையோன் காண்க<br /> பிரமன்மால் காணாப் பெரியோன் காண்க<br /> அற்புதன் காண்க, அநேகன் காண்க<br /> சொற்பதங் கடந்த தொல்லோன் காண்க 40</p> <p>சித்தமும் செல்லாச் சேட்சியன் காண்க<br /> பத்தி வலையில் படுவோன் காண்க<br /> ஒருவன் என்றும் ஒருவன் காண்க<br /> விரிபொழில் முழுதாய் விரிந்தோன் காண்க<br /> அணுத்தரும் தன்மையில் ஐயோன் காண்க 45</p> <p>இணைப்பு அரும் பெருமையில் ஈசன் காண்க<br /> அரிய அதில் அரிய அரியோன் காண்க<br /> மருவி எப்பொருளும் வளர்ப்போன் காண்க<br /> நூல் உணர்வு உணரா நுண்ணியன் காண்க<br /> மேலோடு கீழாய் விரிந்தோன் காண்க 50</p> <p>அந்தமும் ஆதியும் அகன்றோன் காண்க<br /> பந்தமும் வீடும் படைப்போன் காண்க<br /> நிற்பதுஞ் செல்வதும் ஆனோன் காண்க<br /> கற்பதும் இறுதியும் கண்டோ ன் காண்க<br /> யாவரும் பெற உறும் ஈசன் காண்க 55</p> <p>தேவரும் அறியாச் சிவனே காண்க<br /> பெண்ஆண் அலிஎனும் பெற்றியன் காண்க<br /> கண்ணால் யானும் கண்டேன் காண்க<br /> அருள்நனி சுரக்கும் அமுதே காண்க<br /> கருணையின் பெருமை கண்டேன் காண்க 60</p> <p>புவனியல் சேவடி தீண்டினன் காண்க<br /> சிவன் என யானும் தேறினன் காண்க<br /> அவன் எனை ஆட்கொண்டு அருளினன் காண்க<br /> குவளைக் கண்ணி கூறன் காண்க<br /> அவளுந் தானும் உடனே காண்க 65</p> <p>பரமா னந்தம் பழம் கட லதுவே<br /> கருமா முகிலில் தோன்றித்<br /> திருவார் பெருந்துறை வரையில் ஏறித்<br /> திருத்தகு மின்ஒளி திசைதிசை விரிய<br /> ஐம்புலம் பந்தனை வாள்அரவு இரிய 70</p> <p>வெம் துயர் கோடை மாத்தலை கரப்ப<br /> நீடு எழில் தோன்றி வாள் ஒளி மிளிர<br /> எம்தம் பிறவியில் கோபம் மிகுந்து<br /> முரசு ஏறிந்து மாப்பெருங் கருணையில் முழங்கிப்<br /> பூப்புரை அஞ்சலி காந்தள் காட்ட 75</p> <p>எஞ்சா இன்னருள் நுண்துளி கொள்ளச்<br /> செஞ்சுடர் வெள்ளம் திசைதிசை தெவிட்ட வரையுறக்<br /> கேதக் குட்டம் கையற வோங்கி<br /> இருமுச் சமயத்து ஒரு பேய்த் தேரினை<br /> நீர்நசை தரவரும் நெடுங்கண் மான்கணம் 80</p> <p>தவப்பெரு வாயிடைப் பருகித் தளர்வொடும்<br /> அவப்பெருந் தாபம் நீங்காது அசைந்தன<br /> ஆயிடை வானப் பேரியாற்று அகவயின்<br /> பாய்ந்து எழுந்து இன்பம் பெருஞ்சுழி கொழித்துச்<br /> சுழித்து எம்பந்தம் மாக் கரைபொருது அலைத்திடித்து 85</p> <p>ஊழ் ஊழ் ஓங்கிய நங்கள்<br /> இருவினை மாமரம் வேர் பறித்து எழுந்து<br /> உருவ அருள்நீர் ஓட்டா அருவரைச்<br /> சந்தின் வான்சிறை கட்டி மட்டவிழ்<br /> வெறிமலர்க் குளவாய் கோலி நிறையகில் 90</p> <p>மாப்புகைக் கரைசேர் வண்டுடைக் குளத்தின்<br /> மீக்கொள மேல்மேல் மகிழ்தலின் நோக்கி<br /> அருச்சனை வயல் உள் அன்புவித்து இட்டுத்<br /> தொண்ட உழவர் ஆரத் தந்த<br /> அண்டத்து அரும்பெறல் மேகன் வாழ்க 95</p> <p>கரும்பணக் கச்சைக் கடவுள் வாழ்க<br /> அரும்தவர்ககு அருளும் ஆதி வாழ்க<br /> அச்சம் தவிர்த்த சேவகன் வாழ்க<br /> நிச்சலும் ஈர்த்தாட் கொள்வோன் வாழ்க<br /> சூழ்இருள் துன்பம் துடைப்போன் வாழ்க 100</p> <p>எய்தினர்க்கு ஆர்அமுது அளிப்போன் வாழ்க<br /> கூர்இருள் கூத்தொடு குனிப்போன் வாழ்க<br /> பேர்அமைத் தோளி காதலன் வாழ்க<br /> ஏதிலார்ககு ஏதில்எம் இறைவன் வாழ்க<br /> காதலர்க்கு எய்ப்பினில் வைப்பு வாழ்க 105</p> <p>நச்சு அரவு ஆட்டிய நம்பன் போற்றி<br /> பிச்சு எமை ஏற்றிய பெரியோன் போற்றி<br /> நீற்றொடு தோற்ற வல்லோன் போற்றி நாற்றிசை<br /> நடப்பன நடாஅய்க் கிடப்பன கிடாஅய்<br /> நிற்பன நிறீஇச் 110</p> <p>சொல்பதம் கடந்த தொல்லோன்<br /> உள்ளத் துணர்ச்சியிற் கொள்ளவும் படாஅன்<br /> கண்முதல் புலனாற் காட்சியும் இல்லோன்<br /> விண்முதல் பூதம் வெளிப்பட வகுத்தோன்<br /> பூவில் நாற்றம் போன்றுயர்ந் தெங்கும் 115</p> <p>ஒழிவற நிறைந்து மேவிய பெருமை<br /> இன்று எனக்கு எளிவந்து அருளி<br /> அழிதரும் ஆக்கை ஒழியச்செய்த ஒண்பொருள்<br /> இன்றெனக் கெளிவந்து இருந்தனன் போற்றி<br /> அளிதரும் ஆக்கை செய்தோன் போற்றி 120</p> <p>ஊற்றிருந்த துள்ளங் களிப்போன் போற்றி<br /> ஆற்றா இன்பம் அலர்ந்தலை போற்றி<br /> போற்றா ஆக்கையைப் பொறுத்தல் புகலேன்<br /> மரகதக் குவாஅல் மாமணிப் பிறக்கம்<br /> மின்ஒளி கொண்ட பொன்னொளி திகழத் 125</p> <p>திசைமுகன் சென்று தேடினர்க்கு ஒளித்தும்<br /> முறையுளி ஒற்றி முயன்றவர்க்கு ஒளித்தும்<br /> ஒற்றுமை கொண்டு நோக்கும் உள்ளத்து<br /> உற்றவர் வருந்த உறைப்பவர்க்கு ஒளித்தும்<br /> மறைத்திறம் நோக்கி வருந்தினர்க்கு ஒளித்தும் 130</p> <p>இத்தந் திரத்தில் காண்டும் என்று இருந்தோர்க்கு<br /> அத்தந் திரத்தில் அவ்வயின் ஒளித்தும்<br /> முனிவு அற நோக்கி நனிவரக் கௌவி<br /> ஆணெனத் தோன்றி அலியெனப் பெயர்ந்து<br /> வாள்நுதல் பெண்என ஒளித்தும் சேண்வயின் 135</p> <p>ஐம்புலன் செலவிடுத்து அருவரை தொறும்போய்த்<br /> துற்றவை துறந்த வெற்று உயிர் ஆக்கை<br /> அருந்தவர் காட்சியுள் திருந்த ஒளித்தும்<br /> ஒன்று உண்டில்லை யென்றறி வொளித்தும்<br /> பண்டே பயில்தொறும் இன்றே பயில்தொறும் 140</p> <p>ஒளிfக்கும் சோரனைக் கண்டனம்<br /> ஆர்மின் ஆர்மின் நாண்மலர்ப் பிணையலில்<br /> தாள்தனை இடுமின் சுற்றுமின் சூழ்மின்<br /> தொடர்மின் விடேன்மின்<br /> பற்றுமின் என்றவர் பற்றுமுற்று ஒளித்தும் 145</p> <p>தன்நேர் இல்லோன் தானே ஆன தன்மை<br /> என் நேர் அனையோர் கேட்கவந்து இயம்பி<br /> அறைகூவி ஆட்கொண்டருளி<br /> மறையோர் கோலம் காட்டி அருளலும்<br /> உலையா அன்பு என்பு உருக ஓலமிட்டு 150</p> <p>அலைகடல் திரையில் ஆர்த்து ஆர்த்து ஓங்கித்<br /> தலை தடுமாறா வீழ்ந்துபுரண் டலறிப்<br /> பித்தரின் மயங்கி மத்தரின் மதித்து<br /> நாட்டவர் மருளவும் கேட்டவர் வியப்பவும்<br /> கடைக்களிறு ஏற்றாத் தடம்பெரு மதத்தின் 155</p> <p>ஆற்றேன் ஆக அவயவம் சுவைதரு<br /> கோற்றேன் கொண்டு செய்தனன்<br /> ஏற்றார் மூதூர் எழில்நகை எரியின்<br /> வீழ்வித்து ஆங்கு அன்று அருட்பெருந் தீயின்<br /> அடியோம் அடிக்குடில் 160</p> <p>ஒருத்தரும் வழாமை யொடுக்கினன்<br /> தடக்கையின் நெல்லிக் கனியெனக் காயினன்<br /> சொல்லுவது அறியேன் வாழி முறையோ<br /> தரியேன் நாயேன் தான் எனைச் செய்தது<br /> தெரியேன் ஆஆ செத்தேன் அடியேற்கு 165</p> <p>அருளியது அறியேன் பருகியும் ஆரேன்<br /> விழுங்கியும் ஒல்ல கில்லேன்<br /> செழுந்தண் பாற்கடல் திரைபுரை வித்து<br /> உவர்க்கடல் நள்ளும்நீர் உள்அகம் ததும்ப<br /> வாக்கு இறந்து அமுதம் மயிர்க்கால் தோறும் 170</p> <p>தேக்கிடச் செய்தனன் கொடியேன் ஊன்தழை<br /> குரம்பை தோறும் நாய் உடல் அகத்தே<br /> குரம்பைகொண்டு இன்தேன் பாய்த்தி நிரம்பிய<br /> அற்புதம் ஆன அமுத தாரைகள்<br /> எற்புத் துளைதொறும் ஏற்றினன் உருகுவது 175</p> <p>உள்ளம் கொண்டோ ர் உருச்செய் தாங்கு எனக்கு<br /> அள் ஊறு ஆக்கை அமைத்தனன் ஒள்ளிய<br /> கன்னற் கனிதேர் களிறு எனக் கடைமுறை<br /> என்னையும் இருப்பது ஆக்கினன் என்னில்<br /> கருணை வான்தேன் கலக்க 180<br /> அருளொடு பரா அமுது ஆக்கினன்<br /> பிரமன் மால் அறியாப் பெற்றி யோனே</p> <p>திருச்சிற்றம்பலம் </p> </div></div>
|
|
<div class="chapter type-1" id="slug-4-e0aeaae0af8be0aeb1e0af8de0aeb1e0aebfe0aea4e0af8d-e0aea4e0aebfe0aeb0e0af81e0ae85e0ae95e0aeb5e0aeb2e0af8d"><div class="chapter-title-wrap"><h3 class="chapter-number">4</h3><h2 class="chapter-title">4. போற்றித் திருஅகவல்</h2></div><div class="ugc chapter-ugc"><p>(தில்லையில் அருளியது – நிலைமண்டில ஆசிரியப்பா)</p> <p>நான்முகன் முதலா வானவர் தொழுது எழ<br /> ஈர் அடியாலே மூவுலகு அளந்து<br /> நால் திசை முனிவரும் ஐம்புலன் மலரப்<br /> போற்றி செய் கதிர்முடித் திருநெடுமால் அன்று<br /> அடிமுடி அறியும் ஆதரவு அதனில்<br /> கடும் முரண் ஏனம் ஆகிமுன் கலந்து<br /> ஏழ்தலம் உருவ இடந்து பின் எய்த்து<br /> ஊழி முதல்வ சயசய என்று<br /> வழுத்தியும் காணா மலர்அடி இணைகள்<br /> வழுத்துதற்கு எளிதாய் வார் கடல் உலகினில் 10</p> <p>யானை முதலா எறும்பு ஈறாய<br /> ஊனம் இல் யோனியின் உள்வினை பிழைத்தும்<br /> மானுடப் பிறப்பினுள் மாதா உதரத்து<br /> ஈனம் இல் கிருமிச் செருவினில் பிழைத்தும்<br /> ஒரு மதித் தான்றியின் இருமையில் பிழைத்தும்<br /> இருமதி விளைவின் ஒருமையில் பிழைத்தும்<br /> மும்மதி தன்னுள் அம்மதம் பிழைத்தும்<br /> ஈர் இரு திங்களில் பேர் இருள் பிழைத்தும்<br /> அஞ்சு திங்களில் முஞ்சுதல் பிழைத்தும்<br /> ஆறு திங்களில் ஊறு அலர் பிழைத்தும 20</p> <p>ஏழு திங்களில் தாழ் புவி பிழைத்தும்<br /> எட்டுத் திங்களில் கட்டமும் பிழைத்தும்<br /> ஒன்பதில் வருதரு துன்பமும் பிழைத்தும்<br /> தக்க தசமதி தாயொடு தான்படும்<br /> துக்க சாகரம் துயர் இடைப்பிழைத்தும்<br /> ஆண்டுகள் தோறும் அடைந்த அக்காலை<br /> ஈண்டியும் இருத்தியும் எனைப்பல பிழைத்தும்<br /> காலை மலமொடு கடும்பகல் பசி நிசி<br /> வேலை நித்திரை யாத்திரை பிழைத்தும்<br /> கரும்குழல் செவ்வாய் வெள்நகைக் கார்மயில் 30</p> <p>ஒருங்கிய சாயல் நெருங்கி உள் மதர்த்துக்<br /> கச்சு அற நிமிர்ந்து கதிர்ந்து முன் பணைத்து<br /> எய்த்து இடைவருந்த எழுந்து புடைபரந்து<br /> ஈர்க்கு இடைபோகா இளமுலை மாதர்தம்<br /> கூர்த்த நயனக் கொள்ளையில் பிழைத்தும்<br /> பித்த உலகர் பெரும் துறைப் பரப்பினுள்<br /> மத்தம் களிறு எனும் அவாவிடைப் பிழைத்தும்<br /> கல்வி என்னும் பல்கடல் பிழைத்தும்<br /> செல்வம் என்னும் அல்லலில் பிழைத்தும்<br /> நல்குரவு என்னும் தொல்விடம் பிழைத்தும் 40</p> <p>புல்வரம்பு ஆய பலதுறை பிழைத்தும்<br /> தெய்வம் என்பதோர் சித்தம் உண்டாகி<br /> முனிவு இலாதது ஓர் பொருள் அது கருதலும்<br /> ஆறு கோடி மாயா சக்திகள்<br /> வேறு வேறு தம் மாயைகள் தொடங்கின<br /> ஆத்தம் ஆனார் அயலவர் கூடி<br /> நாத்திகம் பேசி நாத்தழும்பு ஏறினர்<br /> சுற்றம் என்னும் தொல்பசுக் குழாங்கள்<br /> பற்றி அழைத்துப் பதறினர் பெருகவும்<br /> விரதமே பரம் ஆக வேதியரும் 50</p> <p>சரதம் ஆகவே சாத்திரம் காட்டினர்<br /> சமய வாதிகள் தம்தம் தங்களே<br /> அமைவது ஆக அரற்றி மலைந்தனர்<br /> மிண்டிய மாயா வாதம் என்னும்<br /> சண்ட மாருதம் சுழிந்து அடித்துத் தாஅர்த்து<br /> உலோகாய தமெனும் ஒள் திறப்பாம்பின்<br /> கலா பேதத்த கடுவிடம் எய்தி<br /> அதில் பெருமாயை எனைப்பல சூழவும்<br /> தப்பாமே தாம் பிடித்தது சலியாத்<br /> தழலது கண்ட மெழுகு அது போலத் 60</p> <p>தொழுது உளம் உருகி அழுது உடல்கம்பித்து<br /> ஆடியும் அலறியும் பாடியும் பரவியும்<br /> கொடிறும் பேதையும் கொண்டது விடாதென<br /> படியே ஆகி நல் இடைஅறா அன்பின்<br /> பசுமரத்து ஆணி அறைந்தால் போலக்<br /> கசிவது பெருகிக் கடல் என மறுகி<br /> அகம் குழைந்து அனுகுலமாய் மெய் விதிர்த்துச்<br /> சகம் பேய் என்று தம்மைச் சிரிப்ப<br /> நாண் அது ஒழிந்து நாடவர் பழித்துரை<br /> பூண் அது ஆகக் கோணுதல் இன்றிச் 70</p> <p>சதுர் இழந்து அறிமால் கொண்டு சாரும்<br /> கதியது பரமா அதிசயம் ஆகக்<br /> கற்றா மனம் எனக் கதறியும் பதறியும்<br /> மற்று ஓர் தெய்வம் கனவிலும் நினையாது<br /> அருபரத்து ஒருவன் அவனியில் வந்து<br /> குருபரன் ஆகி அருளிய பெருமையைச்<br /> சிறுமை என்று இகழாதே திருவடி இணையைப்<br /> பிறிவினை அறியா நிழல் அது போல<br /> முன் பின்னாகி முனியாது அத்திசை<br /> என்பு நைந்து உருகி நெக்கு நெக்கு ஏங்கி 80</p> <p>அன்பு எனும் ஆறு கரை அது புரள<br /> நன்புலன் ஒன்றி நாத என்று அரற்றி<br /> உரை தடுமாறி உரோமம் சிலிர்ப்ப<br /> கரமலர் மொட்டித்து இருதயம் மலரக்<br /> கண்களி கூர நுண் துளி அரும்ப<br /> சாயா அன்பினை நாள்தொரும் தழைப்பவர்<br /> தாயே ஆகி வளர்த்தனை போற்றி<br /> மெய் தரு வேதியன் ஆகி வினைகெடக்<br /> கைதரவல்ல கடவுள் போற்றி<br /> ஆடக மதுரை அரசே போற்றி 90</p> <p>கூடல் இலங்கு குருமணி போற்றி<br /> தென் தில்லை மன்றினுள் ஆடி போற்றி<br /> இன்று எனக்கு ஆர் அமுது ஆனாய் போற்றி<br /> மூவா நான்மறை முதல்வா போற்றி<br /> சேவார் வெல்கொடிச் சிவனே போற்றி<br /> மின் ஆர் உருவ விகிர்தா போற்றி<br /> கல் நார் உரித்த கனியே போற்றி<br /> காவாய் கனகக் குன்றே போற்றி<br /> ஆ ஆ என்தனக்கு அருளாய் போற்றி<br /> படைப்பாய் காப்பாய் துடைப்பாய் போற்fறி 100</p> <p>இடரைக் களையும் எந்தாய் போற்றி<br /> ஈச போற்றி இறைவா போற்றி<br /> தேசப் பளிங்கின் திரளே போற்றி<br /> அரைசே போற்றி அமுதே போற்றி<br /> விரை சேர் சரண விகிர்தா போற்றி<br /> வேதி போற்றி விமலா போற்றி<br /> ஆதி போற்றி அறிவே போற்றி<br /> கதியே போற்றி கனியே போற்றி<br /> நதி நேர் நெஞ்சடை நம்பா போற்றி<br /> உடையாய் போற்றி உணர்வே போற்றி 110</p> <p>கடையேன் அடிமை கண்டாய் போற்றி<br /> ஐயா போற்றி அணுவே போற்றி<br /> சைவா போற்றி தலைவா போற்றி<br /> குறியே போற்றி குணமே போற்றி<br /> நெறியே போற்றி நினைவே போற்றி<br /> வானோர்க்கு அரிய மருந்தே போற்றி<br /> ஏனோர்க்கு எளிய இறைவா போற்றி<br /> மூவேழ் சுற்றமும் முரண் உறு நரகு இடை<br /> ஆழாமே அருள் அரசே போற்றி<br /> தோழா போற்றி துணைவா போற்றி 120</p> <p>வாழ்வே போற்றி என் வைப்பே போற்றி<br /> முத்தா போற்றி முதல்வா போற்றி<br /> அத்தா போற்றி அரனே போற்றி<br /> உரைஉணர்வு இறந்த ஒருவ போற்றி<br /> விரிகடல் உலகின் விளைவே போற்றி<br /> அருமையில் எளிய அழகே போற்றி<br /> கருமுகி லாகிய கண்ணே போற்றி<br /> மன்னிய திருவருள் மலையே போற்றி<br /> என்னையும் ஒருவ னாக்கி இருங்கழல்<br /> சென்னியில் வைத்த சேவக போற்றி 130</p> <p>தொழுதகை துன்பந் துடைப்பாய் போற்றி<br /> அழிவிலா ஆனந்த வாரி போற்றி<br /> அழிவதும் ஆவதும் கடந்தாய் போற்றி<br /> முழுவதும் இறந்த முதல்வா போற்றி<br /> மான்நேர் நோக்கி மணாளா போற்றி<br /> வான்அகத்து அமரர் தாயே போற்றி<br /> பார்இடை ஐந்தாய்ப் பரந்தாய் போற்றி<br /> நீரிடை நான்காய் நிகழ்ந்தாய் போற்றி<br /> தீயிடை மூன்றாய்த் திகழ்ந்தாய் போற்றி<br /> வளியிடை இரண்டாய் மகிழ்ந்தாய் போற்றி 140</p> <p>வெளியிடை ஒன்றாய் விளைந்தாய் போற்றி<br /> அளிபவர் உள்ளதது அமுதே போற்றி<br /> கனவிலும் தேவர்க்கு அரியாய் போற்றி<br /> நனவிலும் நாயேற்கு அருளினை போற்றி<br /> இடைமருது உறையும் எந்தாய் போற்றி<br /> சடைஇடைக் கங்கை தரித்தாய் போற்றி<br /> ஆரூர் அமர்ந்த அரசே போற்றி<br /> சீர் ஆர் திருவையாறா போற்றி<br /> அண்ணாமலை எம் அண்ணா போற்றி<br /> கண் ஆர் அமுதக் கடலே போற்றி 150</p> <p>ஏகம்பத்து உறை எந்தாய் போற்றி<br /> பாகம் பெண் உரு ஆனாய் போற்றி<br /> பராய்த் துறை மேவிய பரனே போற்றி<br /> சிராப்பள்ளி மேவிய சிவனே போற்றி<br /> மற்று ஓர் பற்று இங்கு அறியோன் போற்றி<br /> குற்றாலத்து எம் கூத்தா போற்றி<br /> கோகழி மேவிய கோவே போற்றி<br /> ஈங்கோய் மலை எந்தாய் போற்றி<br /> பாங்கு ஆர் பழனத்து அழகா போற்றி<br /> கடம்பூர் மேவிய விடங்கா போற்றி 160</p> <p>அடைந்தவர்க்கு அருளும் அப்பா போற்றி<br /> இத்தி தன்னின் கீழ் இருமூவர்க்கு<br /> அத்திக்கு அருளிய அரசே போற்றி<br /> தென்னாடுடைய சிவனே போற்றி<br /> என் நாட்டவர்க்கும் இறைவா போற்றி<br /> ஏனக் குருளைக்கு அருளினை போற்றி<br /> மானக் கயிலை மலையாய் போற்றி<br /> அருளிட வேண்டும் அம்மான் போற்றி<br /> இருள் கெட அருளும் இறைவா போற்றி<br /> தளர்ந்தேன் அடியேன் தமியேன் போற்றி 170</p> <p>களம் கொளக் கருத அருளாய் போற்றி<br /> அஞ்சேல் என்று இங்கு அருளாய் போற்றி<br /> நஞ்சே அமுதா நயந்தாய் போற்றி<br /> அத்தா போற்றி ஐயா போற்றி<br /> நித்தா போற்றி நிமலா போற்றி<br /> பத்தா போற்றி பவனே போற்றி<br /> பெரியாய் போற்றி பிரானே போற்றி<br /> அரியாய் போற்றி அமலா போற்றி<br /> மறையோர் கோல நெறியே போற்றி<br /> முறையோ தரியேன் முதல்வா போற்றி 180</p> <p>உறவே போற்றி உயிரே போற்றி<br /> சிறவே போற்றி சிவமே போற்றி<br /> மஞ்சா போற்றி மணாளா போற்றி<br /> பஞ்சு ஏர் அடியான் பங்கா போற்றி<br /> அலந்தேன் நாயேன் அடியேன் போற்றி<br /> இலங்கு சுடர் எம் ஈசா போற்றி<br /> சுவைத்தலை மேவிய கண்ணே போற்றி<br /> குவைப்பதி மலிந்த கோவே போற்றி<br /> மலை நாடு உடைய மன்னே போற்றி<br /> கலை ஆர் அரிகேசரியாய் போற்றி 190</p> <p>திருக்கழுக் குன்றில் செல்வா போற்றி<br /> பொருப்பு அமர் பூவணத்து அரனே போற்றி<br /> அருவமும் உருவமும் ஆனாய் போற்றி<br /> மருவிய கருணை மலையே போற்றி<br /> துரியமும் இறந்த சுடரே போற்றி<br /> தெரிவு அரிது ஆகிய தெளிவே போற்றி<br /> தேளா முத்தச் சுடரே போற்றி<br /> ஆள் ஆனவர்களுக்கு அன்பா போற்றி<br /> ஆரா அமுதே அருளா போற்றி<br /> பேர் ஆயிரம் உடைப் பெம்மான் போற்றி 200</p> <p>தாளி அறுகின் தாராய் போற்றி<br /> நீள் ஒளி ஆகிய நிருத்தா போற்றி<br /> சந்தனச் சாந்தின் சுந்தர போற்றி<br /> சிந்தனைக்கு அரிய சிவமே போற்றி<br /> மந்திர மாமலை மேயாய் போற்றி<br /> எந்தமை உய்யக் கொள்வாய் போற்றி<br /> புலிமுலை புல் வாய்க்கு அருளினை போற்றி<br /> அலைகடல் மீ மிசை நடந்தாய் போற்றி<br /> கரும் குருவிக்கு அன்று அருளினை போற்றி<br /> இரும் புலன் புலர இசைந்தனை போற்றி 210</p> <p>படி உறப் பயின்ற பாவக போற்றி<br /> அடியொடு நடு ஈறு ஆனாய் போற்றி<br /> நரகொடு சுவர்க்க நானிலம் புகாமல்<br /> பரகதி பாண்டியற்கு அருளினை போற்றி<br /> ஒழவற நிறைந்த ஒருவ போற்றி<br /> செழு மலர்ச் சிவபுரத்து அரசே போற்றி<br /> கழு நீர் மாலைக் கடவுள் போற்றி<br /> தொழுவார் மையல் துணிப்பாய் போற்றி<br /> பிழைப்பு வாய்ப்பு ஒன்று அறியா நாயேன்<br /> குழைத்த சொல்மாலை கொண்டருள் போற்றி 220</p> <p>புரம்பல் எரித்த புராண போற்றி<br /> பரம் பரம் சோதிப் பரனே போற்றி<br /> போற்றி போற்றி புயங்கப் பெருமான்<br /> போற்றி போற்றி புராண காரண<br /> போற்றி போற்றி சய சய போற்றி 225</p> <p>திருச்சிற்றம்பலம் </p> </div></div>
|
|
<div class="chapter type-1" id="slug-5-e0aea4e0aebfe0aeb0e0af81e0ae9ae0af8de0ae9ae0aea4e0ae95e0aeaee0af8d"><div class="chapter-title-wrap"><h3 class="chapter-number">5</h3><h2 class="chapter-title">5. திருச்சதகம்</h2></div><div class="ugc chapter-ugc"> <p>(திருப்பெருந்துறையில் அருளியது)<br /> 1. மெய் உணர்தல் (கட்டளைக் கலித்துறை)</p> <p>மெய்தான் அரும்பி விதிர் விதிர்த்து உன் விரை ஆர் சுழற்கு என்<br /> கைதான் தலை வைத்துக் கண்ணீர் ததும்பி வெதும்பி உள்ளம்<br /> பொய்தான் தவிர்ந்து உன்னைப் போற்றி சய சய போற்றி என்னும்<br /> கைதான் நெகிழ விடேன் உடையாய் என்னைக் கண்டு கொள்ளே. 5</p> <p>கொள்ளேன் புரந்தரன் மால் அயன் வாழ்வு குடிகெடினும்<br /> நள்ளேன் நினது அடியாரொடு அல்லால் நரகம் புகினும்<br /> எள்ளேன் திருஅருளாலே இருக்கப் பெறின் இறைவா<br /> உள்ளேன் பிற தெய்வம் உன்னை அல்லாது எங்கள் உத்தமனே. 6</p> <p>உத்தமன் அத்தன் உடையான் அடியே நினைந்து உருகி<br /> மத்த மனத்தொடு மால் இவன் என்ன மனம் நினைவில்<br /> ஒத்தன ஒத்தன சொல்லிட ஊரூர் திரிந்து எவரும்<br /> தம் தம் மனத்தன பேச எஞ்ஞான்று கொல் சாவதுவே. 7</p> <p>சாவ முன் நாள் தக்கன் வேள்வித் தகர் தின்று நஞ்சம் அஞ்சி<br /> ஆவ எந்தாய் என்று அவிதா இடும் நம்மவர் அவரே<br /> மூவர் என்றே எம்பிரானொடும் எண்ணி விண் ஆண்டு மண்மேல்<br /> தேவர் என்றே இறுமாந்து என்ன பாவம் திரதவரே. 8</p> <p>தவமே புரிந்திலன் தண்மலர் இட்டுமுட்டாது இறைஞ்சேன்<br /> அவமே பிறந்த அருவினையேன் உனக்கு அன்பர் உள்ளாம்<br /> சிவமே பெறும் திரு எய்திற்றிலேன் நின் திருவடிக்கு ஆம்<br /> பவமே அருளு கண்டாய் அடியேற்கு எம்பரம்பரனே. 9</p> <p>பரந்து பல் ஆய்மலர் இட்டு முட்டாது அடியே இறைஞ்சி<br /> இரந்த எல்லாம் எமக்கே பெறலாம் என்னும் அன்பர் உள்ளம்<br /> கரந்து நில்லாக் கள்வனே நின்தன் வார்சுழற்கு அன்பு எனக்கும்<br /> நிரந்தரமாய் அருளாய் நின்னை ஏத்த முழுவதுமே. 10</p> <p>முழுவதும் கண்டவனைப் படைத்தான் முடிசாய்ந்து முன்னாள்<br /> செழு மலர் கொண்டு எங்கும் தேட அப்பாலன் இப்பால் எம்பிரான்<br /> கழுதொடு காட்டிடை நாடகம் ஆடிக் கதி இலியாய்<br /> உழுவையின் தோல் உடுத்து உன் மத்தம் மேல் கொண்டு உழிதருமே. 11</p> <p>உழிதரு காலுங் கனலும் புனலொடு மண்ணுவிண்ணும்<br /> இழிதரு காலமெக் காலம் வருவது வந்ததற்பின்<br /> உழிதரு காலத்த உன்னடி யேன்செய்த வல்வினையக்<br /> கழிதரு காலமு மாயவை காத்தெம்மைக் காப்பேவனே. 12</p> <p>பவனெம் பிரான்பனி மாமதிக் கண்ணிவிண் ணோர்பெருமான்<br /> சிவனெம் பிரான்என்னை ஆண்டுகொண்டான் என் சிறுமைகண்டும்<br /> அவனெம் பிரானென்ன நானடி யேனென்ன இப்பரிசே<br /> புவனெம் பிரான்தெரி யும்பரிசாவ தியம்புகவே. 13</p> <p>புகவே தகேன்உனக் கன்பருள் யானென்பொல் லாமணியே<br /> தகவே யெனையுனக் காட்கொண்ட தன்மையெப் புன்மையரை<br /> மிகவே உயர்த்திவிண் ணோரைப் பணித்திஅண் ணாவமுதே<br /> நகவே தகும்எம் பிரானென்னை நீசெய்த நாடகமே. 14</p> <p>2. அறிவுறுத்தல் (தரவு கொச்சகக் கலிப்பா)</p> <p>நாடகத்தால் உன் அடியார் போல் நடித்து நான் நடுவே<br /> வீடு அகத்தே புகுந்திடுவான் மிகப்பெரிதும் விரைகின்றேன்<br /> ஆடகம் சீர் மணிக்குன்றே இடை அறா அன்பு உனக்கு என்<br /> ஊடு அகத் தேநின்று உருகத் தந்தருள் எம் உடையானே. 15</p> <p>யான் ஏதும் பிறப்பு அஞ்சேன் இறப்பு அதனுக்கு என கடவேன்<br /> வான் ஏயும் பெறல் வேண்டேன் மண் ஆள்வான் மதித்தும் இரேன்<br /> தேன்ஏயும் மலர்க்கொன்றைச் சிவனே எம்பெருமான்எம்<br /> மானே உன் அருள் பெறும் நாள் என்று என்றே வருந்துவனே. 16</p> <p>வருந்துவன்நின் மலர்ப்பாதம் அவைகாண்பான் நாய்அடியேன்<br /> இருந்து நலம் மலர் புனையேன் ஏத்தேன் நாத்தழும்பு ஏறப்<br /> பொருந்திய பொன் சிலை குனித்தாய் அருள் அமுதம் புரியாயேல்<br /> வருந்துவன் அத்தமியேன் மற்று என்னேநான் ஆமாறே. 17</p> <p>ஆம்ஆறுஉன் திருவடிக்கே அகம்குழையேன் அன்பு உருகேன்<br /> பூமாலை புனைந்து ஏத்தேன் புகழ்ந்து உரையேன் புத்தேளிர்க்<br /> கோமான் நின் திருக்கோயில் தூகேன் மெழுகேன் கூத்து ஆடேன்<br /> சாம் ஆறே விரைக்கின்றேன் சதுராலே சார்வோனே. 18</p> <p>வானாகி மண்ணாகி வளிஆகி ஒளிஆகி<br /> ஊனாகி உயிராகி உண்மையுமாய் இன்மையுமாய்<br /> கோனாகி யான் எனது என்று அவரவரைக் கூத்தாட்டு<br /> வானாகி நின்றாயை என் சொல்லி வாழ்த்துவனே. 19</p> <p>வாழ்த்துவதும் வானவர்கள் தாம் வாழ்வான் மனம் நின்பால்<br /> தாழ்த்துவதும் தாம் உயர்ந்து தம்மை எல்லாம் தொழ வேண்டிக்<br /> சூழ்த்த மதுகரம் முரலும் தாரோயை நாய் அடியேன்<br /> பாழ்த்த பிறப்பு அறுத்திடுவான் யானும் உன்னைப் பரவுவனே. 20</p> <p>பரவுவார் இமையோர்கள் பாடுவன நால்வேதம்<br /> குரவுவார் குழல் மடவாள் கூறு உடையாள் ஒரு பாகம்<br /> விரவுவார் மெய் அன்பின் அடியார்கள் மேன்மேல் உன்<br /> அரவுவார் கழல் இணைகள் காண்பாரோ அரியானே. 21</p> <p>அரியானே யாவரக்கும் அம்பரவா அம்பலத்து எம்<br /> பெரியானே சிறியேனை ஆட்கொண்ட பெய்கழல் கீழ்<br /> விரைஆர்ந்த மலர்தூவேன் வியந்து அலறேன் நயந்துஉருகேன்<br /> தரியேன் நான் ஆம்ஆறுஎன் சாவேன் நான் சாவேனே. 22</p> <p>வேனில் வேள் மலர்க்கணைக்கும் வெள் நகை செவ்வாய்க்கரிய<br /> பானல் ஆர் கண்ணியர்க்கும் பதைத்து உருகும் பாழ் நெஞ்சே<br /> ஊன் எலாம் நின்று உருகப் புகுந்து ஆண்டான் இன்றுபோய்<br /> வான் உளான் காணாய் நீ மாளா வாழ்கின்றாயே. 23</p> <p>வாழ்கின்றாய் வாழாத நெஞ்சமே வல்வினைப்பட்டு<br /> ஆழ்கின்றாய் ஆழாமல் காப்பானை ஏத்தாதே<br /> சூழ்கின்றாய் கேடு உனக்குச் சொல்கின்றேன் பல்காலும்<br /> வீழ்கின்றாய் நீ அவலக் கடல் ஆய வெள்ளத்தே. 24</p> <p>3. சுட்டறுத்தல் (எண் சீர் ஆசிரிய விருத்தம்)</p> <p>வெள்ளம் தாழ் விரிசடையாய் விடையாய் விண்ணோர்<br /> பெருமானே எனக்கேட்டு வெட்ட நெஞ்சாய்<br /> பள்ளம் தாழ் உறு புனலில் கீழ் மேல் ஆகப்<br /> பதைத்து உருகும் அவ நிற்க என்னை ஆண்டாய்க்கு<br /> உள்ளம்தான் நின்று உச்சி அளவும் நெஞ்சாய்<br /> உருகாதால் உடம்பு எல்லாம் கண்ணாய் அண்ணா<br /> வெள்ளம்தான் பாயாதால் நெஞ்சம் கல் ஆம்<br /> கண் இணையும் மரம் ஆம் தீ வினையினேற்கே. 25</p> <p>வினையிலே கிடந்தேனைப் புகுந்து நின்று<br /> போதுநான் வினைக் கேடன் என்பாய் போல<br /> இனையன் நான் என்று உன்னை அறிவித்து என்னை<br /> ஆட்கொண்டு எம்பிரான் ஆனாய்க்கு இரும்பின் பாவை<br /> அனைய நான் பாடேன் நின்று ஆடேன் அந்தோ<br /> அலறிடேன் உலறிடேன் ஆவி சோரேன்<br /> முனைவனே முறையோ நான் ஆனவாறு<br /> முடிவு அறியேன் முதல் அந்தம் ஆயினானே? 26</p> <p>ஆயநான் மறையனும் நீயே ஆதல்<br /> அறிந்து யான் யாவரினும் கடையேன் ஆய<br /> நாயினேன் ஆதலையும் நோக்கிக் கண்டும்<br /> நாதனே நான் உனக்கு ஓர் அன்பன் என்பேன்<br /> ஆயினேன் ஆதலால் ஆண்டு கொண்டாய்<br /> அடியார் தாம் இல்லையே அன்றி மற்று ஓர்<br /> பேயனேன் இதுதான் நின்பெருமை அன்றே<br /> எம்பெருமான் என் சொல்லிப் பேசுகேனே. 27</p> <p>பேசின் தாம் ஈசனே எந்தாய் எந்தை<br /> பெருமானே என்று என்றே பேசிப் பேசிப்<br /> பூசின்தான் திருமேனி நிறைப் பூசி<br /> போற்றி எம்பெருமானே என்று பின்றா<br /> நேசத்தால் பிறப்பு இறப்பைக் கடந்தார் தம்மை<br /> ஆண்டானே அவா வெள்ளம் கள்வனேனை<br /> மாசு அற்ற மணிக்குன்றே எந்தாய் அந்தோ<br /> என்னை நீ ஆட்கொண்ட வண்ணம் தானே. 28</p> <p>வண்ணம்தான் சேயது அன்று வெளிதே அன்று<br /> அநேகன் ஏகன் அணு அணுவில் இறந்தாய் என்று அங்கு<br /> எண்ணம்தான் தடுமாறி இமையோர் கூட்டம்<br /> எய்துமாறு அறியாத எந்தாய் உன் தன்<br /> வண்ணம்தான் அது காட்டி வடிவு காட்டி<br /> மலர்க்கிழல்கள் அவைகாட்டி வழி அற்றேனைத்<br /> திண்ணம்தான் பிறவாமல் காத்து ஆட்கொண்டாய்<br /> எம்பெருமான் என் சொல்லிச் சிந்துக்கேனே. 29</p> <p>சிந்தனை நின்தனக்கு ஆக்கி நாயினேன் தன்<br /> கண் இனை நின் திருப்பாதப் போதுக்கு ஆக்கி<br /> வந்தனையும் அம்மலர்க்கே ஆக்கி வாக்கு உன்<br /> மணிவார்த்தைக்கு ஆக்கி ஐம்புலன்கள் ஆர<br /> வந்தனை ஆட்கொண்டு உள்ளே புகுந்து விச்சை<br /> மால் அமுதப் பெரும் கடலே மலையே உன்னைத்<br /> தந்தனை செந் தாமரைக்காடு அனைய மேனித்<br /> தனிச்சுடரே இரண்டுமிலி இத்தனிய னேற்கே. 30</p> <p>தனியேனன் பெரும் பிறவிப் பௌவத்து எவ்வம்<br /> தடம் திரையால் எற்றுண்டு பற்று ஒன்று இன்றிக்<br /> கனியைநேர் துவர்வாயார் என்னும் காலால்<br /> கலக்குண்டு காம வான் சுறவின் வாய்ப்பட்டு<br /> இனி என்னே உய்யும் ஆற என்று என்று எண்ணி<br /> அஞ்சு எழுத்தின் பணை பிடித்துக் கிடக்கின்றேனை<br /> முனைவனே முதல் அந்தம் இல்லா மல்லற்<br /> கரைகாட்டி ஆட்கொண்டாய் மூர்க்கனேற்கே. 31</p> <p>கேட்டு ஆரும் அறியாதான் கேடு ஒன்று இல்லான்<br /> கிளை இலான் கேளாதே எல்லாம் கேட்டான்<br /> நாட்டார்கன் விழித்திருப்ப ஞாலத்து உள்ளே<br /> நாயினுக்கு தவிசு இட்டு நாயினேற்கே<br /> காட்டாதன எல்லாம் காட்டிப் பின்னும்<br /> கேளாதான எல்லாம் கேட்பித்து என்னை<br /> மீட்டேயும் பிறவாமல் காத்து ஆட்கொண்டான்<br /> எம்பெருமான் செய்திட்ட விச்சைதானே. 32</p> <p>விச்சைதான் இது ஒப்பது உண்டோ கேட்கின்<br /> மிகுகாதல் அடியார்தம் அடியன் ஆக்கி<br /> அச்சம் தீர்த்து ஆட்கொண்டான் அமுதம் ஊறி<br /> அகம் நெகவே புகுந்து ஆண்டான் அன்பு கூர<br /> அச்சன் ஆண் பெண் அலி ஆகாசம் ஆகி<br /> ஆர் அழல் ஆய் அந்தம் ஆய் அப்பால் நின்ற<br /> செச்சை மலர் புரையும் மேனி எங்கள்<br /> சிவபெருமான் எம்பெருமான் தேவா கோவே. 33</p> <p>தேவர்க்கோ அறியாத தேவ தேவன்<br /> செழும் பொழில்கள் பயந்து காத்து அழிக்கும் மற்றை<br /> மூவர் கோனாய் நின்ற முதல்வன் மூர்த்தி<br /> மூதாதை மாது ஆளும் பாகத்து எந்தை<br /> யாவர் கோன் என்னையும் வந்து ஆண்டு கொண்டான்<br /> யாம் ஆர்க்கும் குடி அல்லோம் யாதும் அஞ்சோம்<br /> மேவினோம் அவன் அடியார் அடியரோடும்<br /> மேன்மேலும் குடைந்து ஆடி ஆடுவோமே. 34</p> <p>4. ஆத்ம சுத்தி (அறுசீர் ஆசிரிய விருத்தம்)</p> <p>ஆடுகின்றிலை கூத்து உடையான் கழற்கு அன்பு இலை என்புஉருகிப்<br /> பாடுகின்றிலை பதைப்பதும் செய்கிலை பணிகிலை பாதமலர்<br /> சூடுகின்றிலை சூட்டுகின்றதும் இலை துணை இலி பிண நெஞ்சே<br /> தேடிகின்றிலை தெருவுதோறு அலறிலை செய்வதொன்று அறியேனே? 35</p> <p>அறிவு இலாத எனைப்புகுந்து ஆண்டு கொண்டு அறிவதை அருளிமேல்<br /> நெறிஎலாம் புலம் ஆக்கிய எந்தையைப் பந்தனை அறுப் பானைப்<br /> பிறிவு இலாத இன் அருள் கண் பெற்றிருந்தும் மாறி ஆடுதி பிண நெஞ்சே<br /> கிறி எலாம் மிகக் கீழ்ப்படுத்தாய் கெடுத்தாய் என்னைக் கெடுமாறே. 36</p> <p>மாறிநின்று எனைக் கெடக் கிடந்தனையை எம் மிதி இலிமட நெஞ்சே<br /> தேறுகின்றிலம் இனி உனைச் சிக்கனெக் சிவன் அவன் திரங் கோள் மேல்<br /> நீறு நின்றது கண்டனை ஆயினும் நெக்கிலை இக்காயம்<br /> கீறு நின்றிலை கெடுவது உன் பரிசு இது கேட்கவும் கில்லேனே. 37</p> <p>கிற்றவா மனமே கெடுவாய் உடையான் அடி நாயேனை<br /> விற்று எலாம் மிக ஆள்வதற்கு உரியவன் விரைமலர் திருப் பாதம்<br /> முற்று இலா இளந்தளிர் பிரிந்திருந்து நீ உண்டன எல்லாம்<br /> அற்றவாறும் நின் அறிவும் நின்பெருமையும் அளவு அறுக் கில்லேனே. 38</p> <p>அளவு அறுப்பதற்கு அரியவன் இமையவர்க்கு<br /> அடியவர்க்கு எளியான் நம்<br /> களவு அறுத்து நின்று ஆண்டமை கருத்தினுள்<br /> கசிந்து உணர்ந்து இருந்தேயும்<br /> உள கறுத்து உனை நினைந்து உளம் பெரும் களன்<br /> செய்ததும் இலை நெஞ்சே<br /> பளகு அறுத்து அடையான் கழல் பணிந்திலை<br /> பரகதி புகுவானே. 39</p> <p>புகுவ தாவதும் போதர வில்லதும் பொன்னகர் புகப்போதற்<br /> குகுவ தாவதும் எந்தையெம் பிரானென்னை யாண்டவன் சுழற்கன்பு<br /> நெகுவ தாவதும் நித்தலும் அமுதொடு தேனொடு பால்கட்டி<br /> மிகுவ தாவதும் இன்றெனின் மற்றிதற் கென்செய்கேன் வினையேனே. 40</p> <p>வினையென் போலுடை யார்பிற ராருடை யானடி நாயேனைத்<br /> திசையின் பாகமும் பிரிவது திருக்குறிப் பன்றுமற் றதணாலே<br /> முனைவன் பாதநன் மலர்பிரிந் திருந்தும்நான்முட்டிலேன் தலைகீறேன்<br /> இனையன் பாவனை யிரும்புகல் மனஞ்செவி யின்னதென் றறியேனே. 41</p> <p>ஏனை யாவரும் எய்திட லுற்றமற் றின்ன தென் றறியாத<br /> தேனை ஆன்நெயைக் கரும்பின் இன் தேறலைச் சிவனையென் சிவலோகக்<br /> கோனை மான்அன நோக்கிதன் கூறனைக் குறுகிலேன் நெடுங்காலம்<br /> ஊனை யானிருந் தோம்புகின் றேன்கெடு வேனுயி ரோயாதே. 42</p> <p>ஓய்வி லாதன உவமனில் இறந்தன ஒண்மலர்த் தாள்தந்து<br /> நாயி லாகிய குலத்தினுங் கடைப்படும் என்னைநன் னெறிகாட்டித்<br /> தாயி லாகிய இன்னருள் புரிந்தஎன் தலைவனை நனிகாணேன்<br /> தீயில் வீழ்கிலேன் திண்வரை உருள்கிலேன் செழுங்கடல் புகுவேனே. 43</p> <p>வேனில் வேள்கணை கிழித்திட மதிகெடும் அதுதனை நினையாதே<br /> மான்நி லாவிய நோக்கியர் படிறிடை மத்திடு தயிராகித்<br /> தேன்நி லாவிய திருவருள் புரிந்தவென் சிவனகர் புகப்போகேன்<br /> ஊனில் ஆவியை ஓம்புதற் பொருட்டினும் உண்டுடுத் திருந்தேனே. 44</p> <p>5. கைம்மாறு கொடுத்தல் (கலிவிருத்தம்)</p> <p>இருகை யானையை ஒத்திருந் தென்னுளக்<br /> கருவை யான்கண்டி லேன் கண்ட தெவ்வமே<br /> வருக வென்று பணித்தனை வானுளோர்க்கு<br /> ஒருவ னேகிற்றி லேன்கிற்பன் உண்ணவே. 45</p> <p>உண்டோ ர் ஒண்பொரு ளென்றுணர் வார்க்கெலாம்<br /> பெண்டிர் ஆண்அலி யென்றறி யொண்கிலை<br /> தொண்ட னேற்குள்ள வாவந்து தோன்றினாய்<br /> கண்டுங் கண்டிலேன் என்னகண் மாயமே. 46</p> <p>மேலை வானவ ரும்மறி யாததோர்<br /> கோல மேயெனை ஆட்கொண்ட கூத்தனே<br /> ஞால மேவிசும் பேயிவை வந்துபோம்<br /> கால மேயுளை யென்றுகொல் காண்பதே. 47</p> <p>காண லாம்பர மேகட் கிறந்ததோர்<br /> வாணி லாப் பொரு ளேயிங்கொர் பார்ப்பெனப்<br /> பாண ளேன்படிற் றாக்கையை விட்டுனைப்<br /> பூணு மாற்றி யேன் புலன் போற்றியே. 48</p> <p>போற்றி யென்றும் புரண்டும் புகழ்ந்தும்நின்று<br /> ஆற்றன் மிக்கஅன் பாலழைக் கின்றிலேன்<br /> ஏற்று வந்தெதிர் தாமரைத் தாளுறுங்<br /> கூற்ற மன்னதொர் கொள்கையென் கொள்கையே. 49</p> <p>கொள்ளுங் கில்லெனை யன்பரிற் கூய்ப்பணி<br /> கள்ளும் வண்டும் அறாமலர்க் கொன்றையான்<br /> நள்ளுங் கீழளும் மேலுளும் யாவுளும்<br /> எள்ளும் எண்ணெயும் போல்நின்ற எந்தையே. 50</p> <p>எந்தை யாயெம் பிரான்மற்றும் யாவர்க்குந்<br /> தந்தை தாய்தம் பிரான்தனக் கஃதிலான்<br /> முந்தி யென்னுள் புகுந்தனன் யாவருஞ்<br /> சிந்தை யாலும் அறிவருஞ் செல்வனே. 51</p> <p>செல்வம் நல்குர வின்றிவிண் ணோர்புழுப்<br /> புல்வரம் பின்றி யார்க்கும் அரும்பொருள்<br /> எல்லை யில்கழல் கண்டும் பிரிந்தனன்<br /> கல்வ கைமனத் தேன்பட்ட கட்டமே. 52</p> <p>கட்டறுத்தெனை யாண்டுகண் ணாரநீறு<br /> இட்ட அன்பரொ டியாவருங் காணவே<br /> பட்டி மண்டபம் ஏற்றினை ஏற்றினை<br /> எட்டி னோடிரண் டும் அறி யேனையே. 53</p> <p>அறிவ னேயமு தேஅடி நாயினேன்<br /> அறிவ னாகக் கொண்டோ எனை ஆண்டது<br /> அறிவி லாமையன் றேகண்ட தாண்டநாள்<br /> அறிவ னோவல்ல னோஅரு ளீசனே. 54</p> <p>6. அநுபோகசுத்தி (அறுசீர் ஆசிரிய விருத்தம்)</p> <p>ஈசனேயென் எம்மானே யெந்தை பெருமான் என்பிறவி<br /> நாசனே நான் யாதுமென் றல்லாப் பொல்லா நாயான<br /> நீசனேனை ஆண்டாய்க்கு நினைக்க மாட்டேன் கண்டாயே<br /> தேசனேஅம் பலவனே செய்வ தொன்றும் அறியேனே. 55</p> <p>செய்வ தறியாச் சிறுநாயேன் செம்பொற் பாத மலர்காணாப்<br /> பொய்யார் பெறும்பே றத்தனையும் பெறுதற் குரியேன் பொய்யிலா<br /> மெய்யர் வெறியார் மலர்ப்பாதம் மேவக் கண்டுங் கேட்டிருந்தும்<br /> பொய்ய னேன்நான் உண்டுடுத்திங் கிருப்ப தானேன் போரேறே. 56</p> <p>போரேறேநின் பொன்னகர்வாய் நீபோந்தருளி இருள்நீக்கி<br /> வாரே றிளமென் முலையாளே டுடன்வந் தருள அருள்பெற்ற<br /> சீரே றடியார் நின்பாதஞ் சேரக் கண்டுங் கண்கெட்ட<br /> ஊரே றாயிங் குழல்வேணே கொடியான் உயிர்தான் உளவாதே. 57</p> <p>உலவாக் காலந் தவமெய்தி உறுப்பும் வெறுத்திங் குனைக்காண்பான்<br /> பலமா முனிவர் நனிவாடப் பாவி யேனைப் பணிக்கொண்டாய்<br /> மலமாக் குரம்பை யிதுமாய்க்க மாட்டேன் மணியே உனைக்காண்பான்<br /> அலவா நிற்கும் அன்பிலேன் என்கொண்டெழுகேன் எம்மானே. 58</p> <p>மானேர் நோக்கி உமையாள் பங்கா வந்திங் காட்கொண்ட<br /> தேனே அமுதே கரும்பின் தெளிவே சிவனே தென்தில்லைக்<br /> கோனே உன்தன் திருக்குறிப்புக் கூடு வார்நின் கழல்கூட<br /> ஊனார் புழுக்கூ டிதுகாத்திங் கிருப்ப தானேன் உடையானே. 59</p> <p>உடையா னேநின்றனையுள்கி உள்ளம் உருகும் பெருங்காதல்<br /> உடையா ருடையாய் நின்பாதஞ் சேரக் கண்டிங் கூர்நாயிற்<br /> கடையா னேன்நெஞ் சுருகாதேன் கல்லா மனந்தேன் கசியாதேன்<br /> முடையா புழுக்கூ டிதுகாத்திங் கிருப்ப தாக் முடித்தாயே. 60</p> <p>முடித்த வாறும் என்றைக்கே தக்க தேமுன் னடியாரைப்<br /> பிடித்த வாறுஞ் சோராமற் சோர னேனிங் கொருத்திவாய்<br /> துடித்த வாறுங் துகிலிறையே சோர்ந்த வாறும் முகங்குறுவேர்<br /> பொடித்த வாறு மிவையுணர்ந்து கேடென்றனக்கே சூழ்ந்தேனே. 61</p> <p>தேனைப் பாலைக் கன்னலின் தெளியை ஒளியைத் தெளிந்தார்தம்<br /> ஊனை உருக்கும் உடையானை உம்ப ரானை வம்பனேன்<br /> தானின் னடியேன் நீயென்னை ஆண்டா யென்றால் அடியேற்குத்<br /> தானுஞ் சிரித்தே யருளலாந் தன்மை யாமென் தன்மையே. 62</p> <p>தன்மை பிறரா லறியாத தலைவா பொல்லா நாயன<br /> புன்மை யேனை ஆண்டையா புறமே போக விடுவாயோ<br /> என்மை நோக்கு வார்யாரே என்நான் செய்கேன் எம்பெருமான்<br /> பொன்னே திகழுந் திருமேனி எந்தா யெங்குப் புகுவேனே. 63</p> <p>புகுவே னெனதே நின்பாதம் போற்றும் அடியா ருள்நின்று<br /> நகுவேன் பண்டு தோணோக்கி நாண மில்லா நாயினேன்<br /> நெடுமன் பில்லை நினைக்காண நீயாண்டருள் அடியேனுந்<br /> தகுவ னேயென் தன்மையே எந்தாய் அந்தோ தரியேனே. 64</p> <p>7. காருணியத்து இரங்கல் (அறுசீர் ஆசிரிய விருத்தம்)</p> <p>தரிக்கிலேன் காய வாழ்க்கை சங்கரா போற்றி வான<br /> விருத்தனே போற்றி எங்கள் விடலையே போற்றி ஒப்பில்<br /> ஒருத்தனே போற்றி உம்பர் தம்பிரான் போற்றி தில்லை<br /> நிருத்தனே போற்றி எங்கள் நின்மலா போற்றி போற்றி. 65</p> <p>போற்றியோ நமச்சி வாய புயங்களே மயங்கு கின்றேன்<br /> போற்றியோ நமச்சி சாய புகலிடம் பிறிதொன் றில்லை<br /> போற்றியோ நமச்சி வாய புறமெனப் போக்கில் கண்டாய்<br /> போற்றியோ நமச்சி வாய சயசய போற்றி போற்றி. 66</p> <p>போற்றியென் போலும் பொய்யர் தம்மைஆட் கொள்ளும் வள்ளல்<br /> போற்றிநின் பாதம் போற்றி நாதனே போற்றி போற்றி<br /> போற்றி நின் கருணை வெள்ளம் புதுமதுப் புவனம் நீர்தீக்<br /> காற்றிய மானன் வானம் இருசுடர்க் கடவுளானே. 67</p> <p>கடவுளே போற்றி யென்னைக் கண்டுகொண் டருளு போற்றி<br /> விடவுளே உருக்கி யென்னை ஆண்டிட வேண்டும் போற்றி<br /> உடலிது களைந்திட் டொல்லை உம்பர்தந் தருளு போற்றி<br /> சடையுளே கங்கை வைத்த சங்கரா போற்றி போற்றி. 68</p> <p>சங்கரா போற்றி மற்றோர் சரணிலேன் போற்றி கோலப்<br /> பொங்கரா அல்குற் செவ்வாய் வெண்ணைக் கரிய வாட்கண்<br /> மங்கையோர் பங்க போற்றி மால்விடை யூர்தி போற்றி<br /> இங்கிவ்வாழ் வாற்ற கில்லேன் எம்பிரான் இழித்திட்டேனே. 69</p> <p>இழித்தனன் என்னை யானே எம்பிரான் போற்றி போற்றி<br /> பழித்தனன் உன்னை என்னை ஆளுடைப் பாதம் போற்றி<br /> பிழைத்தவை பொறுக்கை எல்லாம் பெரியவர் கடமை போற்றி<br /> ஒழித்திடில் வாழ்வு போற்றி உம்பர்நாட டெம்பி ரானே. 70</p> <p>எம்பிரான் போற்றி வானத் தவரவர் ஏறு போற்றி<br /> கொம்பரார் மருங்குல் மங்கை கூறவெண் ணீற போற்றி<br /> செம்பிரான் போற்றி தில்லைத் திருச்சிற்றம் பலவ போற்றி<br /> உம்பரா போற்றி என்னை ஆளுடை ஒருவ போற்றி. 71</p> <p>ஒருவனே போற்றி ஒப்பில் அப்பனே போற்றி வானோர்<br /> குருவனே போற்றி எங்கள் கோமளக் கொழுந்து போற்றி<br /> வருவவென் றென்னை நின்பால் வாங்கிட வேண்டும் போற்றி<br /> தருகநின் பாதம் போற்றி தமியனேன் தீர்த்தே. 72</p> <p>தீர்ந்தஅன் பாய அன்பர்க் கவரினும் அன்ப போற்றி<br /> பேர்ந்துமென் பொய்மை யாட்கொண்டருளும் பெருமை போற்றி<br /> வார்ந்தநஞ் சயின்று வானோர்க் கமுதமா வள்ளல் போற்றி<br /> ஆர்ந்தநின் பாதம் நாயேற் கருளிட வேண்டும் போற்றி. 73</p> <p>போற்றிப் புவனம் நீர்தீர் காலொடு வான மானாய்<br /> போற்றியெவ் வுயிர்க்குந் தோற்றம் ஆகிநீ தோற்ற மில்லாய்<br /> போற்றியெல் லாவுயிரக்கும் ஈறாயீ றின்மை யானாய்<br /> போற்றியைம் புலன்கள் நின்னைப் புணர்கிலாப் புணர்க்கை யானே. 74</p> <p>8. ஆனந்தத்து அழுத்தல் (எழுசீர் ஆசிரிய விருத்தம்)</p> <p>புணர்ப்பது ஒக்க எந்தை என்னை ஆண்டு பூண நோக்கினாய்<br /> புணர்ப்பது அன்று இது என்றபோது நின்னொடு என்னொடு என்இது ஆம்<br /> புணர்ப்பது ஆக அன்று இது ஆக அன்பு நின்கழல் கணே<br /> புணர்ப்பது அது ஆக அம் கனாள் புங்கம் ஆன போகமே. 75</p> <p>போகம் வேண்டி வேண்டிலேன் புரந்தரஆதி இன்பமும்<br /> ஏகநின் கழல் இணை அலாது இலேன் எம்பிரான்<br /> ஆகம் விண்டு கம்பம் வந்து குஞ்சி அஞ்சலிக் கணே<br /> ஆக என் கை கண்கள் தாரை ஆறு அது ஆக ஐயனே. 76</p> <p>ஐய நின்னது அல்லது இல்லை மற்று ஓர் பற்று வஞ்சனேன்<br /> பொய் கலந்தது அல்லது இல்லை பொய்மையேன் என்பிரான்<br /> மை கலந்த கண்ணி பங்க வந்து நின் கழல் கணே<br /> மெய் கலந்த அன்பர் அன்பு எனக்கும் ஆகவேண்டுமே. 77</p> <p>வேண்டும் நின் கழல் கண் அன்பு பொய்மை தீர்த்து மெய்மையே<br /> ஆண்டு கொண்டு நாயினேனை ஆவ என்று அருளு நீ<br /> பூண்டு கொண்டு அடியனேனும் போற்றி போற்றி என்றும் என்றும்<br /> மாண்டு மாண்டு வந்து வந்து மன்ன நின் வணங்கவே. 78</p> <p>வணங்கும் நின்னை மண்ணும் விண்ணும் வேதம் நான்கும் ஓலம் இட்டு<br /> உணங்கும் நின்னை எய்தல் உற்று மற்று ஓர் உண்மை இன்மையின்<br /> வணங்கியாம் விடேங்கள் என்ன வந்து நின்று அருளுதற்கு<br /> இணங்கு கொங்கை மங்கை பங்க என் கொலோ நினைப்பதே. 79</p> <p>நினைப்பது ஆக சிந்தை செல்லும் எல்லை ஆய வாக்கினால்<br /> தினைத் தனையும் ஆவது இல்லை சொல்லல் ஆவ கேட்பவே<br /> அனைத்து உலகும் ஆய நின்னை ஐம்புலன்கள் காண்கிலா<br /> எனைத்து எனைத்து அது எப்புறத்து அது எந்தை பாதம் எய்தவே. 80</p> <p>எய்தல் ஆவது என்று நின்னை எம்பிரான் இவ்வஞ்சனேற்கு<br /> உய்தல் ஆவது உன் கண் அன்றி மற்று ஓர் உண்மை இன்மையில்<br /> பைதல் ஆவது என்று பாதுகாத்து இரங்கு பாவியேற்கு<br /> ஈது அல்லாது நின்கண் ஒன்றும் வண்ணம் இல்லை ஈசனே. 81</p> <p>ஈசனே நீ அல்லது இல்லை இங்கும் அங்கும் என்பதும்<br /> பேசினேன் ஓர் பேதம் இன்மை பேதையேன் என் எம்பிரான்<br /> நீசனேனை ஆண்டுகொண்ட நின்மலா ஓர் நின் அலால்<br /> தேசனே ஓர் தேவர் உண்மை சிந்தியாது சிந்தையே. 82</p> <p>சிந்தை செய்கை கேள்வி வாக்குச் சீர் இல் ஐம்புலன்களால்<br /> முந்தை ஆன காலம் நின்னை எய்திடாத மூர்க்கனேன்<br /> வெந்து ஐயா விழுந்திலேன் என் உள்ளம் வெள்கி விண்டிலேன்<br /> எந்தை ஆய நின்னை இன்னம் எய்தல் உற்று இருப்பனே. 83</p> <p>இருப்பு நெஞ்சம் வஞ்சனேனை ஆண்டு கொண்ட நின்னதாள்<br /> கருப்புமட்டு வாய் மடுத்து எனைக் கலந்து போகவும்<br /> நெருப்பும் உண்டு யானும் உண்டு இருந்தது உண்டது ஆயினும்<br /> விருப்பும் உண்டு நின்கண் என்கண் என்பது என்ன விச்சையே. 84</p> <p>9. ஆனந்த பரவரசம் (கலிநிலைத்துறை)</p> <p>விச்சுக் கேடு பொய்க்கு ஆகாது என்று இங்கு இனை வைத்தாய்<br /> இச்சைக்கு ஆனார் எல்லாரும் வந்து உன்தாள் சேர்ந்தார்<br /> அச்சத்தாலே ஆழ்ந்திடுகின்றேன் ஆரூர் எம்<br /> மிச்சைத் தேவா என் நான் செய்தேன் பேசாயே. 85</p> <p>பேசப்பட்டேன் நின் அடியாரில் திருநீறே<br /> பூசப்பட்டேன் பூதரால் உன் அடியான் என்று<br /> ஏசப்பட்டேன் இனிப்படுகின்றது அமையாதால்<br /> ஆசைப்பட்டேன் ஆட்பட்டேன் உன் அடியேனே. 86</p> <p>அடியேன் அல்லேன் கொல்லோ தானெனை ஆட்கொண்டு இலை கொல்லோ<br /> அடியார் ஆனார் எல்லாரும் வந்து உன்தாள் சேர்ந்தார்<br /> செடிசேர் உடலம் இது நீக்கமாட்டேன் எங்கள் சிவலோகா<br /> கடியேன் உன்னைக் கண்ணாரக் காணுமாறு காணேனே. 87</p> <p>காணுமாறு காணேன் உன்னை அந்நாள் கண்டேனும்<br /> பாணே பேசி என் தன்னைப் படுத்தது என்ன பரஞ்சோதி<br /> ஆணே பெண்ணே ஆர் அமுதே அத்தா செத்தே போயினேன்<br /> ஏண் நாண் இல்லா நாயினேன் என்கொண்டு எழுகேன் எம்மானே. 88</p> <p>மான் நேர் நோக்கி உமையாள் பங்கா மறை ஈறு அறியா மறையானே<br /> தேனே அமுதே சிந்தைக்கு அரியாய் சிறியேன் பிழை பொறுக்கும்<br /> கோனே சிறிதே கொடுமை பறைந்தேன் சிவம் மாநகர் குறுகப்<br /> போனார் அடியார் யானும் பொய்யும் புறமே போந்தோமே. 89</p> <p>புறமே போந்தோம் பொய்யும் யானும் மெய் அன்பு<br /> பெறவே வல்லேன் அல்லா வண்ணம் பெற்றேன் யான்<br /> அறவே நின்னைச் சேர்ந்த அடியார் மற்று ஒன்று அறியாதார்<br /> சிறவே செய்து வழிவந்து சிவனே நின்தான் சேர்ந்தாரே. 90</p> <p>தாராய் உடையாய் அடியேற்கு உன்தான் இணை அன்பு<br /> போரா உலகம் புக்கார் அடியார் புறமே போந்தேன் யான்<br /> ஊர் ஆ மிலைக்கக் குருட்டு ஆமிலைத்து இங்கு உன்தான் இணை அன்புக்கு<br /> ஆராய் அடியேன் அயலே மயல் கொண்டு அழுகேனே. 91</p> <p>அழுகேன் நின்பால் அன்பாம் மனம் ஆய் அழல் சேர்ந்த<br /> மெழுகே அன்னார் மின்ஆர் பொன் ஆர் கழல் கண்டு<br /> தொழுதே உன்னைத் தொடர்ந்தாரோடும் தொடராதே<br /> பழுதே பிறந்தேன் என் கொண்டு உன்னைப் பணிகேனே. 92</p> <p>பணிவார் பிணி தீர்ந்து அருளிப் பழைய அடியார்க்கு உன்<br /> அணி ஆர் பாதம் கொடுக்கி அதுவும் அரிது என்றால்<br /> திணி ஆர் மூங்கில் அனையேன் வினையைப் பொடி ஆக்கித்<br /> தணி ஆர் பாதம் வந்து ஒல்லை தாராய் பொய்தீர் மெய்யானே. 93</p> <p>யானே பொய் என்நெஞ்சும் பொய் என் அன்பும் பொய்<br /> ஆனால் வினையேன் அழுதால் உன்னைப் பெறலாமே<br /> தேனே அமுதே கரும்பின் தெளிவே தித்திக்கும்<br /> மானே அருளாய் அடியேன் உனை வந்து உறுமாறே. 94</p> <p>10. ஆனந்த அதீதம் (எண்சீர் ஆசிரிய விருத்தம்)</p> <p>மாறு இலாத மாக் கருணை வெள்ளமே<br /> வந்து முந்தி நின்மலர் கொள்தாள் இணை<br /> வேறு இலாப் பதம் பரிசு பெற்ற நின்<br /> மெய்ம்மை அன்பர் உன் மெய்ம்மை மேவினார்<br /> ஈறு இலாத நீ எளியை ஆகி வந்து<br /> ஒளி செய் மானுடம் ஆக நோக்கியும்<br /> கீறு இலாத நெஞ்சு உடையேன் ஆயினன்<br /> கடையன் நாயினன் பட்ட கீழ்மையே. 95</p> <p>மை இலங்கு நல் கண்ணிப் பங்கனே<br /> வந்து என்னைப் பணிகொண்ட பின்மழக்<br /> கை இலங்கு பொன் கிண்ணம் என்று அலால்<br /> அரியை என்று உனைக் கருது கின்றேன்<br /> மெய் இலங்கு வெண் நீற்று மேனியாய்<br /> மெய்ம்மை அன்பர் உன் மெய்ம்மை மேவினார்<br /> பொய் இலங்கு எனைப் புகுதவிட்டு நீ<br /> போவதோ சொலாய் பொருத்தம் ஆவதே. 96</p> <p>பொருத்தம் இன்மையேன் வஞ்சம் உண்மையேன்<br /> போதஎன்றுஎனைப் புரிந்து நோக்கவும்<br /> வருத்தம் இன்மையேன் வஞ்சம் உண்மையேன்<br /> மாண்டிலேன் மலர்க் கமல பாதனே<br /> அரத்த மேனியாய் அருள் செய் அன்பரும்<br /> நீயும் அங்கு எழுந்தருளி இங்கு எனை<br /> இருத்தினாய் முறையோ என் எம்பிரான்<br /> வம்பனேன் வினைக்கு இறுதி இல்லையே. 97</p> <p>இல்லை நின் கழற்கு அன்பு அது என் கணே<br /> ஏலம் ஏலும் நல் குழலி பங்கனே<br /> கல்லை மென்கனி ஆக்கும் விச்சை கொண்டு<br /> என்னை நின் கழற்கு அன்பன் ஆக்கினாய்<br /> எல்லை இல்லை நின் கருணை எம்பிரான்<br /> ஏதுகொண்டு நான் ஏது செய்யினும்<br /> வல்லையே எனக்கு இன்னும் உன் கழல்<br /> காட்டி மீட்கவும் மறு இல் வானனே. 98</p> <p>வான நாடரும் அறி ஒணாத நீ<br /> மறையில் ஈறும் முன் தொடர் ஒணாத நீ<br /> ஏனை நாடரும் தெரி ஒணாத நீ<br /> என்னை இன்னிதாய் ஆண்டு கொண்டவா<br /> ஊனை நாடகம் ஆடு வித்தவா<br /> உருகி நான் உனைப் பருக வைத்தவா<br /> ஞான நாடகம் ஆடு வித்தவா<br /> நைய வையகத்து உடைய விச்சையே. 99</p> <p>விச்சு அது இன்றியே விளைவமு செய்குவாய்<br /> விண்ணும் மண்ணகம் முழுதும் யாவையும்<br /> வைச்சு வாங்குவாய் வஞ்சகப் பெரும்<br /> புலையனேனை உன்கோயில் வாயிலிற்<br /> பிச்சன்ஆக்கினாய் பெரிய அன்பருக்கு<br /> உரியன் ஆக்கினாய் தாம் வளர்த்தது ஓர்<br /> நச்சு மாமரம் ஆயினும் கொலார்<br /> நானும் அங்கனே உடைய நாதனே. 100</p> <p>உடைய நாதனே போற்றி நின் அலால்<br /> பற்று மற்று எனக்கு ஆவது ஒன்று இனி<br /> உடையனே பணி போற்றி உம்பரார்<br /> தம் பராபரா போற்றி யாரினும்<br /> கடையன் ஆயினேன் போற்றி என் பெரும்<br /> கருணையாளனே போற்றி என்னை நின்<br /> அடியன் ஆக்கினாய் போற்றி ஆதியும்<br /> அந்தம் ஆயினாய் போற்றி அப்பனே. 101</p> <p>அப்பனே எனக்கு அமுதனே ஆனந்தனே<br /> அகம்நெக அள் ஊறு தேன்<br /> ஒப்பனே உனக்கு அரிய அன்பரில்<br /> உரியனாய் உனைப் பருக நின்றது ஓர்<br /> துப்பனே சுடர் முடியனே துணை<br /> யாளனே தொழும்பாளர் எய்ப்பனில்<br /> வைப்பனே எனை வைப்பதோ சொலாய்<br /> நைய வையகத்து எங்கள் மன்னனே. 102</p> <p>மன்ன எம்பிரான் வருக என் எனை<br /> மாலும் நான்முகத்து ஒருவன் யாரினும்<br /> முன்ன எம்பிரான் வருக என் எனை<br /> முழுதும் யாவையும் இறுதி உற்ற நான்<br /> பின்ன எம்பிரான் வருக என் எனைப்<br /> பெய் கழற் கண் அன்பாய் என் நாவினால்<br /> பன்ன எம்பிரான் வருக என் எனைப்<br /> பாவ நாச நின் சீர்கள் பாடவே. 103</p> <p>பாடவேன்டும் நான் போற்றி நின்னையே<br /> பாடிநைந்துறைந்துறுகி நெக்குநெக்கு<br /> ஆடவேன்டும் நான் போற்றி அம்பலத்<br /> தாடுநின்கழற்போது நாயினேன்<br /> கூடவேண்டும் நான்போற்றி யிப்புழுக்<br /> கூடு நீக்கெனைப் போற்றி பொய்யெலாம்<br /> வீடவேண்டும் நான் போற்றி வீடுதந்<br /> தருளு போற்றிநின் மெய்யர் மெய்யனே. 104</p> <p>திருச்சிற்றம்பலம் </p> </div></div>
|
|
<div class="chapter type-1" id="slug-6-e0aea8e0af80e0aea4e0af8de0aea4e0aeb2e0af8d-e0aeb5e0aebfe0aea3e0af8de0aea3e0aeaae0af8de0aeaae0aeaee0af8d"><div class="chapter-title-wrap"><h3 class="chapter-number">6</h3><h2 class="chapter-title">6. நீத்தல் விண்ணப்பம்</h2></div><div class="ugc chapter-ugc"><p>(திருஉத்தரகோசமங்கையில் அருளியது- கட்டளைக் கலித்துறை)</p> <p>கடையவ னேனக் கருணையி னாற் கலந் தாண்டுகொண்ட<br /> விடையவ னேவிட் டிடுதிகண்டாய்விறல் வேங்கையின் தோல்<br /> உடையவ னே மன்னும் உத்தரகோசமங்கைக்கரசே<br /> சடையவ னேதளர்ந் தேன்எம் பிரான்என்னைத் தாங்கிக்கொள்ளே. 105</p> <p>கொள்ளார் பிளவக லாத்தடங் கொங்கையர் கொவ்வைச்செவ்வாய்<br /> விள்ளேன் எனினும் விடுதிகண்டாய் விழுத்தொழுப்பின்<br /> உள்ளேன் புறமல்லேன் உத்தர கோசமங் கைக்கரசே<br /> கள்ளேன் ஒழியவும் கண்டுகொண்டாண்டதெக் காரணமே. 106</p> <p>காருறு கண்ணியர் ஐம்புலன் ஆற்றங் கரைமரமாய்<br /> வேருறு வேனை விடுதிகண்டாய் விளங்குந்திருவார்<br /> ஊருறை வாய்மன்னும் உத்தரகோசமங்கைக் கரசே<br /> வாருறு பூண்முலை யாள்பங்க என்னை வளர்ப்பவனே. 107</p> <p>வளர்கின்ற நின்கருணைக்கையில் வாங்கவும் நீங்கியிப்பால்<br /> மிளிர்கின்ற என்னை விடுதிகண்டாய் வெண்மதிக்கொழுந்தொன்று<br /> ஒளிர்கின்ற நீள்முடி உத்தரகோசமங்கைக்கரசே<br /> தெளிகின்ற பொன்னுமின் னும் அன்னதோற்றச் செழுஞ்சுடரே. 108</p> <p>செழிகின்ற தீப்புகு விட்டிலின் சில் மொழியாரில் பல்நாள்<br /> விழுகின்ற என்னை விடுதி கண்டாய் வெறி வாய் அறுகால்<br /> உழுகின்ற பூமுடி உத்தரகோசமங்கைக்கு அரசே<br /> வழிநின்று நின் அருள் ஆர் அமுது ஊட்ட மறுத்தனனே. 109</p> <p>மறுத்தனன் யான் உன் அருள் அறியாமையின் என் மணியே<br /> வெறுத்து எனை நீ விட்டிடுதி கண்டாய் வினையின் தொகுதி<br /> ஒறுத்து எனை ஆண்டுகொள் உத்தர கோச மங்கைக்கு அரசே<br /> பொறுப்பார் அன்றே பெரியோர் சிறுநாய்கள் தம் பொய்யினையே. 110</p> <p>பொய்யவனேனைப் பொருள் என ஆண்டு ஒன்று பொத்திக் கொண்ட<br /> மெய்யவனே விட்டிடுதி கண்டாய் விடம் உண்மிடற்று<br /> மையவனே மன்னும் உத்தரகோச மங்கைக்கு அரசே<br /> செய்யவனே சிவனே சிறியேன் பவம் தீர்ப்பவனே. 111</p> <p>தீர்க்கின்றவாறு என் பிழையை நின்சீர் அருள் என்கொல்என்று<br /> வேர்க்கின்ற என்னை விடுதி கண்டாய் விரவார் வெருவ<br /> ஆர்க்கின்ற தார்விடை உத்தரகோச மங்கைக்கு அரசே<br /> ஈர்க்கின்ற அஞ்சொடு அச்சம் வினையேனை இருதலையே. 112</p> <p>இருதலைக்கொள்ளியன் உள்எறும்பு ஒத்து நினைப்பிரிந்த<br /> விரிதலையேனை விடுதி கண்டாய் வியன் மூவுலகுக்கு<br /> ஒருதலைவா மன்னும் உத்தரகோச மங்கைக்கு அரசே<br /> பொருதரு மூவிலைவேல் வலன் ஏந்திப் பொலிபவனே. 113</p> <p>பொலிகின்ற நின்தாள் புகுதப் பெற்று ஆக்கையைப் போக்கப் பெற்று<br /> மெலிகின்ற என்னை விடுதி கண்டாய் அளிதேர் விளிரி<br /> ஒலிகின்ற பூம்பொழில் உத்தரகோச மங்கைக்கு அரசே<br /> வலி நின்ற திண்சிலையால் எரித்தாய் புரம் மாறுபட்டே. 114</p> <p>மாறுபட்டு அஞ்சு என்னை வஞ்சிப்ப யான்உன்மணி மலர்த்தாள்<br /> வேறுபட்டேனை விடுதி கண்டாய் வினையேன் மனத்தே<br /> ஊறும் மட்டே மன்னும் உத்தரகோச மங்கைக்கு அரசே<br /> நீறுபட்டே ஒளி காட்டும் பொன்மேனி நெடுந்தகையே. 115</p> <p>நெடுந்தகை நீ என்னை ஆட்கொள்ள யான் ஐம்புலன்கள் கொண்டு<br /> விடும் தகையேனை விடுதி கண்டாய் விரவார் வெருவ<br /> அடும்தகை வேல்வல்ல உத்தரகோச மங்கைக்கு அரசே<br /> கடும் தகையேன் உண்ணும் தெள்நீர் அமுதப் பெருங்கடலே. 116</p> <p>கடலினுள் நாய் நக்கி அங்கு உன் கருணைக் கடலின் உள்ளம்<br /> விடல் அரியேனை விடுதி கண்டாய் விடல் இல் அடியார்<br /> உடல் இலமே மன்னும் உத்தரகோச மங்கைக்கு அரசே<br /> மடலின் மட்டே மணியே அமுதே என்மது வெள்ளமே. 117</p> <p>வெள்ளத்துள் நாவற்றி ஆங்கு உன் அருள் பெற்றுத் துன்பத்து இன்றும்<br /> விள்ளக்கிலேனை விடுதி கண்டாய் விரும்பும் அடியார்<br /> உள்ளத்து உள்ளாய் மன்னும் உத்தரகோச மங்கைக்கு அரசே<br /> கள்ளத்து உளேற்கு அருளாய் களியாத களி எனக்கே. 118</p> <p>களிவந்த சிந்தையோடு உன் கழல் கண்டும் கலந்தருள<br /> வெளிவந்திலேனை விடுதி கண்டாய் மெய்ச் சுடருக்கு எல்லாம்<br /> ஒளிவந்த பூம்கழல் உத்தரகோச மங்கைக்கு அரசே<br /> அளிவந்த எந்தைபிரான் என்னை ஆளுடை என் அப்பனே. 119</p> <p>என்னை அப்பா அஞ்சல் என்பவர் இன்றி நின்று எய்த்து அலைந்தேன்<br /> மின்னை ஒப்பாய் விட்டிடுதி கண்டாய் உவமிக்கின் மெய்யே<br /> உன்னை ஒப்பாய் மன்னும் உத்தரகோச மங்கைக்கு அரசே<br /> அன்னை ஒப்பாய் எனக்கு அத்தன் ஒப்பாய் என் அரும் பொருளே. 120</p> <p>பொருளே தமியேன் புகல் இடமே நின் புகழ் இகழ்வார்<br /> வெருளே எனை விட்டிடுதி கண்டாய் மெய்ம்மையார் விழுங்கும்<br /> அருளே அணி பொழில் உத்தரகோச மங்கைக்கு அரசே<br /> இருளே வெளியே இகம் பரம் ஆகி இருந்தவனே. 121</p> <p>இருந்து என்னை ஆண்டுகொள் விற்றுக்கொள் ஒற்றிவை என்னின் அல்லால்<br /> விருந்தினனேனை விடுதி கண்டாய் மிக்க நஞ்சு அமுதாய்<br /> அருந்தினனே மன்னும் உத்திரகோச மங்கைக்கு அரசே<br /> மருந்தினனே பிறவிப் பிணிப்பட்டு மடங்கினர்க்கே. 122</p> <p>மடங்கஎன் வல்வினைக் காட்டை நின்மன் அருள் தீக் கொளுவும்<br /> விடங்க என்தன்னை விடுதிகண்டாய் என் பிறவியை வேர்<br /> ஒடுங்களைந்து ஆண்டுகொள் உத்தரகோச மங்கைக்கு அரசே<br /> கொடும் கரிக்குன்று உரித்து அஞ்சுவித்தாய் வஞ்சிக் கொம்பினையே. 123</p> <p>கொம்பர் இல்லாக் கொடிபோல அலமந்தனன் கோமளமே<br /> வெம்புகின்றேனை விடுதிகண்டாய் விண்ணர் நண்ணுகில்லா<br /> உம்பர் உள்ளாய் மன்னும் உத்தரகோச மங்கைக்கு அரசே<br /> அம்பரமே நிலனே அனல் காலொடு அப்பு ஆனவனே. 124</p> <p>ஆனைவெம் போரில் குறும் தூறு எனப்புலனால் அலைப்புண்<br /> டேனை எந்தாய் விட்டிடுதி கண்டாய் வினையேன் மனத்துத்<br /> தேனையும் பாலையும் கன்னலையும் அமுத்தையும் ஒத்து<br /> ஊனையும் என்பினையும் உருக்காநின்ற ஒண்மையனே. 125</p> <p>ஒண்மையனே திருநீற்றை உத்தூளித்து ஒளி மிளிரும்<br /> வெண்மையனே விட்டிடுதி கண்டாய் மெய் அடியவர்கட்கு<br /> அண்மையனே என்றும் சேயாய் பிறர்க்கு அறிதற்கு அரிதாம்<br /> பெண்மையனே தொன்மை ஆண்மையனே அலிப் பெற்றியனே. 126</p> <p>பெற்றது கொண்டு பிழையே பெருக்கிச் சுருக்கும் அன்பின்<br /> வெற்று அடியேனை விடுதி கண்டாய் விடிலோ கெடுவேன்<br /> மற்று அடியேன் தன்னைத் தாங்குநர் இல்லை என்வாழ்முதலே<br /> உற்று அடியேன் மிகத் தேறி நின்றேன் எனக்கு உள்ளவனே. 127</p> <p>உள்ளவே நிற்க இல்லன செய்யும் மையல் துழனி<br /> வெள்ளன் அலேனை விடுதி கண்டாய் வியன் மாத்தடக்கைப்<br /> பொள்ளல் நல் வேழத்து விரியாய் புலன் நின் கண் போதல் ஒட்டா<br /> மெள்ளனவே மொய்க்கும் நெய்க்குடம் தன்னை எறும்பு எனவே. 128</p> <p>எறும்பிடை நாங்கூழ் எனப்புலனால் அரிப்புண்டு அலந்த<br /> வெறும் தமியேனை விடுதி கண்டாய் வெய்ய கூற்று ஒடுங்க<br /> உறும் கடிப்போது அவையே உணர்வு உற்றவர் உம்பர் உம்பர்<br /> பெறும் பதமே அடியார் பெயராத பெருமையனே. 129</p> <p>பெருநீர் அறச் சிறுமீன் துவண்டு ஆங்கு நினைப் பிரிந்த<br /> வெருநீர் மையேனை விடுதி கண்டாய் வியன் கங்கை பொங்கி<br /> வரும்நீர் மடுவுள் மலைச்சிறு தோணி வடிவின் வெள்ளைக்<br /> குருநீர் மதிபொதியும் சடை வானக் கொழு மணியே. 130</p> <p>கொழுமணியேர் நகை யார்கொங்கைக் குன்றிடைச் சென்றுகுன்றி<br /> விழுமடி யேனை விடுதிகண்டாய் மெய்ம் முழுதுங்கம்பித்து<br /> அழுமடி யாரிடை யார்த்துவைத் தாட்கொண் டருளியென்னைக்<br /> கழுமணி யேயினனுங் காட்டுகண்டாய் நின் புலன்கழலே. 131</p> <p>புலன்கள் திகைப்பிக்க யானுந் திகைத்திங்கொர் பொய்ந்நெறிக்கே<br /> விலங்குகின் றேனை விடுதிகண்டாய் விண்ணும் மண்ணுமெல்லாய்<br /> கலங்குமுந் நீர்நஞ் சமுதுசெய் தாய்க்கு கருணாகரனே<br /> துலங்குகின்றேனடி யேனுடையாயென் தொழுகுலமே. 132</p> <p>குலங்களைந் தாய்களைந் தாய்என்னைக் குற்றங்கொற் றச்சிலையாம்<br /> விலங்கலெந் தாய்விட் டிடுதிகண்டாய்பொன்னின் மின்னுகொன்றை<br /> அலங்கலந் தாமரை மேனியிப் பாவொப்பி லாதவனே<br /> மலங்களைத் தாற்கழல் வன்தயிரிற்பொரு மத்துறவே. 133</p> <p>மத்தறு தண்தயி ரிற்புலன் தீக்கது வக்கலங்கி<br /> வித்தறு வேனை விடுதிகண்டாய் வெண்டலையிலைச்சிக்<br /> கொத்தறு போது மிலைந்து குடர்நெடு மாலைசுற்றித்<br /> தத்தறு நீறுட னாரச் செஞ்சாந்தணி சச்சையனே. 134</p> <p>சச்சையனே மிக்க தண்புனல் விண்கால் நிலம்நெருப்பாம்<br /> விச்சையனே விட்டிடுதிகண்டாய் வெளியாய் கரியாய்<br /> பச்சையனே செய்ய மேனியனெ யொண்பட அரவக்<br /> கச்சையனே கடந்தாய்தடந்தாள அடற்கரியே. 135</p> <p>அடற்கரி போல்ஐம்புலன்களுக்கஞ்சி அழிந்த என்னை<br /> விடற்கரியாய் விட்டிடுதி கண்டாய் விழுத்தொண்டர்கல்லால்<br /> தொடற்கரியாய் சுடர் மாமணியே கடு தீச்சுழலக்<br /> கடற்கரி தாயெழு நஞ்சமு தாக்குங் கறைக்கண்டனே. 136</p> <p>கண்டது செய்து கருணைமட்டுப்பரு கிக்களித்து<br /> மிண்டுகின்றேனை விடுதிகண்டாய் நின் விரைமலர்த்தாள்<br /> பண்டுதந்தாற்போற் பணித்துப் பணிசெயக் கூவித்தென்னைக்<br /> கொண்டெனெந் தாய்களை யாய் களையாய குதுகுதுப்பே. 137</p> <p>குதுகுதுப்பின்றி றென்குறிப்பேசெய்து நின்குறிப்பில்<br /> விதுவிதுப் பேனை விடுதிகண்டாய்விரை யார்ந்தினிய<br /> மதுமதுப் போன்றென்னை வாழைப்பழத்தின் மனங்கனிவித்து<br /> எதிர்வதெப் போது பயில்வி கயிலைப் பரம்பரனே. 138</p> <p>பரம்பரனே நின்பழஅடி யாரொடும் என்படிறு<br /> விரும்பரனே விட்டிடுதி கண்டாய்மென் முயற்கறையின்<br /> அரும்பர நேர்வைத் தணிந்தாய் பிறவியை வாயரவம்<br /> பொரும்பெரு மான்வினை யேன்மனம் அஞ்சிப் பொதும்புறவே. 139</p> <p>பொதும்புறு தீப்போற் புகைந்தெரியப்புலன் தீக்கதுவ<br /> வெதும்புறுவேனை விடுதி கண்டாய் விரை யார் நறவம்<br /> ததும்புமந் தாரத்தில் தாரம் பயின்றுமந் தம்முரல்வண்டு<br /> அதும்புங் கொழுந்தேன் அவிர்சடை வானத் தடலரைசே. 140</p> <p>அரைசே அறியாச் சிறியேன் பிழைக்கஞ்ச லென்னினல்லால்<br /> விரைசேர் முடியாய் விடுதிகண்டாய் வெண் ணகைக்கருங்கண்<br /> திரைசேர் மடந்தை மணந்த திருப்பொற் பதப்புயங்கா<br /> வரைசேர்ந் தடர்ந்தென்ன வல்வினை தான் வந் தடர்வனவே. 141</p> <p>அடர்புலனால் நிற் பிரிந்தஞ்சி அஞ்சொல் நல்லாரவர்தம்<br /> விடர்விட லேனை விடுதிகண்டாய் விரிந் தேயெரியுஞ்<br /> சுடரனை யாய் சுடு காட்டரசே தொழும் பர்க்கமுதே<br /> தொடர்வரி யாம் தமியேன் தனி நீக்குந் தனித்துணையே. 142</p> <p>தனித்துணை நீநிற்க யான் தருக்கித்தலை யால் நடந்த<br /> வினைத்துணை யேனை விடுதிகண்டாய் வினை யேனுடைய<br /> மனத்துணை யேஎன்தன் வாழ்முதலே எனக் கெய்ப்பில்வைப்பே<br /> தினைத்துணை யேனும் பொறேன் துயராக்கையின் திண்வலையே. 143</p> <p>வலைத்தலை மானன்ன நோக்கியர் நோக்கின் வலையிற்பட்டு<br /> மிலைத்தலைந் தேனை விடுதிகண்டாய் வெண்மதியின் ஒற்றைக்<br /> கலைத்தலை யாய் கருணாகரனே கயிலாய மென்னும்<br /> மலைத்தலை வாமலை யாம்மணவாள என் வாழ்முதலே. 144</p> <p>முதலைச் செவ் வாய்ச்சியர் வேட்கைவெந்நீரிற் கடிப் பமூழ்கி<br /> விதலைச் செய்வேனை விடுதிகண்டாய் விடக் கூன்மிடைந்த<br /> சிதலைச் செய்காயம் பொறேன் சிவனே முறையோ முறையோ<br /> திதலைச் செய்பூண்முலை மங்கைபங்கா என்சிவகதியே. 145</p> <p>கதியடி யேற்குன் கழல்தற்தருளவும் ஊன்கழியா<br /> விதியடி யேனை விடுதிகண்டாய் வெண்தலைமுழையிற்<br /> பதியுடை வாளரப் பார்த்திறை பைத்துச் சுருங்க அஞ்சி<br /> மதிநெடு நீரிற் குளித்தொளிக் குஞ்சடை மன்னவனே. 146</p> <p>மன்னவனே யொன்று மாற்றியாச்சிறியேன் மகிழ்ச்சி<br /> மின்னவனே விட்டிடுதி கண்டாய் மிக்க வேதமெய்ந்நூல்<br /> சொன்னவனே சொற் கழிந்தவனே கழியாத் தொழும்பர்<br /> முன்னவனே பின்னும் ஆனவனேயிம் முழுதையுமே. 147</p> <p>முழுதயில் வேற்கண்ணியரென்னும் மூரித் தழல்முழுதும்<br /> விழுதனை யேனை விடுதிகண்டாய் நின்வெறி மலர்த்தாள்<br /> தொழுதுசெல்வான்நல்தொழும்பரிற் கூட்டிடு சோத்தெம்பிரான்<br /> பழுதுசெய்வேனை விடேலுடையாய் உண்னைப் பாடுவனே. 148</p> <p>பாடிற்றிலேன் பணியேன் மணிநீயொளித் தாய்க்குப்பச்சூன்<br /> வீடிற்றிலேனை விடுதிகண்டாய் வியற் தாங்கலறித்<br /> தேடிற்றிலேன் சிவனெவ்விடத்தான்எவர் கண்டனரென்று<br /> ஓடிற்றிலேன் கிடந்துள்ளுருகேன் நின்றுழைத்தனனே. 149</p> <p>உழைதரு நோக்கியர் கொங்கைப் பலாப்பழத்து ஈயினொப்பாய்<br /> விழைதரு வேனை விடுதிகண்டாய் விடின் வேலைநஞ்சுண்<br /> மழைதரு கண்டன் குணமிலி மானிடன் தேய்மதியன்<br /> பழைதரு மாபரனேன்றென் றறைவன் பழிப்பினையே. 150</p> <p>பழிப்பில்நின் பாதப் பழந்தொழும் பெய்தி விழப்பழித்து<br /> விழித்திருந் தேனை விடுதிகண்டாய் வெண்மணிப்பணிலம்<br /> கொழித்துமந்தார மந்தாகினி நுந்தும்பந் தப்பெருமை<br /> தழிச்சிறை நீரிற் பிறைக்கலஞ் சேர் தரு தாரவனே. 151</p> <p>தாரகை போலும் தலைத்தலை மாலைத் தழலரப்பூண்<br /> வீரஎன் தன்னை விடுதிகண்டாய் விடிலென்னைமிக்கார்<br /> ஆரடி யானென்னின் உத்தரகோச மங்கைக்கரசின்<br /> சீரடி யாரடி யானென்று நின்னைச் சிரிப்பிப்பனே. 152</p> <p>சிரிப்பிப்பின் சீறும் பிழைப்பைத் தொழும்பையும் ஈசற் கென்று<br /> விரப்பிப்ப னென்னை விடுதிகண்டாய் விடின் வெங்கரியின்<br /> உரிப்பிச்சன் தோலுடைப் பிச்சன்நஞ்சூண்பிச்சன் ஊர்ச்சுடுகாட்டு<br /> எரிப்பிச்சன் என்னையும்ஆளுடைப் பிச்சனென் றேசுவனே. 153</p> <p>ஏசினும் யானுன்னை யேத்தினும் என்பிழைக்கே குழைந்து<br /> வேசறு வேனை விடுதிகண்டாய் செம்பவள வெற்பின்<br /> தேகடை யாயென்னை ஆளுடையாய் சிற் றுயிர்க் கிரங்கிக்<br /> காய்சின ஆலமுண்டாய் அமுதுண்ணக் கடையவனே. 154</p> <p>திருச்சிற்றம்பலம் </p> </div></div>
|
|
<div class="chapter type-1" id="slug-7-e0aea4e0aebfe0aeb0e0af81e0aeb5e0af86e0aeaee0af8de0aeaae0aebee0aeb5e0af88"><div class="chapter-title-wrap"><h3 class="chapter-number">7</h3><h2 class="chapter-title">7. திருவெம்பாவை</h2></div><div class="ugc chapter-ugc"><p>(திருவண்ணாமலையில் அருளியது – சக்தியை வியந்தது)<br /> (வெண்டளையான் வந்த இயற்றவிணை கொச்சகக் கலிப்பா)</p> <p>ஆதியும் அந்தமும் இல்லா அரும்பெருஞ்<br /> சோதியை யாம்பாடக்கேட்டேயும் வாள்தடங்கள்<br /> மாதே வளருதியோ வன்செவியோ நின்செவிதான்<br /> மாதேவன்வார்கழல்கள் வாழ்த்திய வாழ்த்தொலிபோய்<br /> வீதிவாய்க் கேட்டலுமே விம்மிவிம்மி மெய்மறந்து<br /> போதார் அமளியின்மேல் நின்றும் புரண்டு இங்ஙன்<br /> ஏதேனும் ஆகாள் கிடந்தாள் என்னே என்னே<br /> ஈதே எந்தோழி பரிசேலோர் எம்பாவாய். 155</p> <p>பாசம் பரஞ்சோதிக்கு அன்பாய் இராப்பகல்நாம்<br /> பேசும்போ தெப்போ(து) இப் போதார் அமளிக்கே<br /> நேசமும் வைத்தனையோ நேரிழையாய் நேரிழையீர்<br /> சீசி இவையுஞ் சிலவோ விளையாடி<br /> ஏசு மிடம்ஈதோ விண்ணோர்கள் ஏத்துதற்குத்<br /> கூசும் மலர்ப்பாதம் தந்தருள வந்தருளும்<br /> தேசன் சிவலோகன் தில்லைச்சிற் றம்பலத்துள்<br /> ஈசனார்க் கன்பார்யாம் ஆரேலோர் எம்பாவாய். 156</p> <p>முத்தன்ன வெண்நகையாய் முன்வந் தெதிரெழுந்தென்<br /> அத்தன் ஆனந்தன் அமுதன் என்று அள்ளூறித்<br /> தித்திக்கப் பேசுவாய் வந்துன் கடைதிறவாய்<br /> பத்துடையீர் ஈசன் பழ அடியீர் பாங்குடையீர்<br /> புத்தடியோம் புன்மைதீர்த்து ஆட்கொண்டாற் பொல்லாதோ<br /> எத்தோநின் அன்புடைமை எல்லோம் அறியோமோ<br /> சித்தம் அழகியார் பாடாரோ நஞ்சிவனை<br /> இத்தனையும் வேண்டும் எமக்கேலோர் எம்பாவாய். 157</p> <p>ஒண்ணித் திலநகையாய் இன்னம் புலர்ந்தின்றோ<br /> வண்ணக் கிளிமொழியார் எல்லோரும் வந்தாரோ<br /> எண்ணிக்கொண்டுள்ளவா சொல்லுகோம் அவ்வளவும்<br /> கண்ணைத் துயின்றவமே காலத்தைப் போக்காதே<br /> விண்ணுக் கொருமருந்தை வேத விருப்பொருளைக்<br /> கண்ணுக்கு இனியானைப் பாடிக் கசிந்துள்ளம்<br /> உண்ணெக்கு நின்றுருக யாம்மாட்டொம் நீயேவந்து<br /> எண்ணிக் குறையில் துயிலேலோர் எம்பாவாய். 158</p> <p>மாலறியா நான்முகனுங் காணா மலையினை நாம்<br /> போலறிவோம் என்றுள்ள பொக்கங்க ளேபேசும்<br /> பாலாறு தேன்வாய்ப் படிறீ கடைதிறவாய்<br /> ஞாலமே விண்ணே பிறவே அறிவரியான்<br /> கோலமும் நம்மைஆட் கொண்டருளிக் கோதாட்டுஞ்<br /> சீலமும் பாடிச் சிவனே சிவனேயென்(று)<br /> ஓலம் இடினும் உணராய் உணராய்காண்<br /> ஏலக் குழலி பரிசேலோர் எம்பாவாய். 159</p> <p>மானே நீ நென்னலை நாளை வந்துங்களை<br /> நானே எழுப்புவன் என்றலும் நாணாமே<br /> போன திசைபகராய் இன்னம் புலர்ந்தின்றோ<br /> வானே நிலனே பிறவே அறிவரியான்<br /> தானேவந் தெம்மைத் தலையளித்து ஆட்கொண்டருளும்<br /> வான்வார் கழல்பாடி வந்தோர்க்குன் வாய்திறவாய்<br /> ஊனே உருகாய் உனக்கே உறும் எமக்கும்<br /> ஏனோர்க்குந் தங்கோனைப் பாடேலோ ரெம்பாவாய். 160</p> <p>அன்னே இவையுஞ் சிலவோ பலவமரர்<br /> உன்னற்கு அரியான் ஒருவன் இருஞ்சீரான்<br /> சின்னங்கள் கேட்பச் சிவனென்றே வாய்திறப்பாய்<br /> தென்னா என்னா முன்னம் தீசேர் மெழுகுஒப்பாய்<br /> என்னானை என்அரையன் இன்னமுதுஎன்று எல்லாமும்<br /> சொன்னோம்கேள் வெவ்வேறாய் இன்னம் துயிலுதியோ<br /> வன்னெஞ்சப் பேதையர்போல் வாளா கிடத்தியால்<br /> என்னே துயிலின் பரிசேலோர் எம்பாவாய். 161</p> <p>கோழி சிலம்புச் சிலம்பும் குருகுஎங்கும்<br /> ஏழில் இயம்ப இயம்பும்வெண் சங்குஎங்கும்<br /> கேழில் பரஞ்சோதி கேழில் பரங்கருணை<br /> கேழில் விழுப்பொருள்கள் பாடினோம் கேட்டிலையோ<br /> வாழிஈ தென்ன உறக்கமோ வாய்திறவாய்<br /> ஆழியான் அன்புடைமை ஆமாறும் இவ்வாறோ<br /> ஊழி முதல்வனாய் நின்ற ஒருவனை<br /> ஏழைபங் காளனையே பாடேலோர் எம்பாவாய். 162</p> <p>முன்னைப் பழம்பொருட்கும் முன்னைப் பழம்பொருளே<br /> பின்னைப் புதுமைக்கும் போத்தும் அப் பெற்றியனே<br /> உன்னைப் பிரானாகப் பெற்றவுன் சீரடியோம்<br /> உன்னடியார் தாள்பணிவோம் ஆங்கவர்க்கே பாங்காவோம்<br /> அன்னவரே எம்கணவர் ஆவர் அவர்உகந்து<br /> சொன்ன பரிசே தொழும்பாய்ப் பணி செய்தோம்<br /> இன்ன வகையே எமக்கு எம்கோன் நல்குதியேல்<br /> என்ன குறையும் இலோம்ஏலார் எம்பாவாய். 163</p> <p>பாதாளம் ஏழினும்கீழ் சொற்கழிவு பாதமலர்<br /> போதார் புனைமுடியும் எல்லாப் பொருள்முடிவே<br /> பேதை ஒருபால் திருமேனி ஒன்று அல்லன்<br /> வேதமுதல் விண்ணோரும் மண்ணும் துதித்தாலும்<br /> ஓத உலவா ஒருதோழன் தொண்டர்உளன்<br /> கோதில் குலத்தான் றன் கோயில் பிணாப்பிள்ளைகாள்<br /> ஏதவன்ஊர் ஏதவன்பேர் ஆர்உற்றார் ஆர்அயலார்<br /> ஏதவரைப் பாடும் பரிசேலார் எம்பாவாய். 164</p> <p>மொய்யார் தடம் பொய்கை புக்கு முகேர்என்னக்<br /> கையாற் குடைந்து குடைந்துஉன் கழல்பாடி<br /> ஐயா வழியடி யோம் வாழ்ந்தோம் காண் ஆர் அழல்போற்<br /> செய்யா வெண்ணீறாடி செல்வ சிறுமருங்குல்<br /> மையார் தடங்கண் மடந்தை மணவாளர்<br /> ஐயாநீ ஆட்கொண்டு அருளும் விளையாட்டின்<br /> உய்வார்கள் உய்யும் வகையெல்லாம் உயர்ந்தொழிந் தோங்<br /> எய்யாமற் காப்பாய் எமையேலோர் எம்பாவாய். 165</p> <p>ஆர்த்த பிறவித் துயர்கெடநாம் ஆர்த்துஆடும்<br /> தீர்த்தன் நற் றில்லைச் சிற்றம்பலத்தே தீயாடும்<br /> கூத்தன்இவ்வானும் குவலயமும் எல்லாமும்<br /> காத்தும் படைத்தும் கரந்தும் விளையாடி<br /> வார்த்தையும் பேசி வளைசிலம்ப வார்கலைகள்<br /> ஆர்ப்பரவம் செய்ய அணி குழல்மேல் வண்டார்ப்பப்<br /> பூத்திகழும் பொய்கை குடைந்துஉடையான் பொற்பாதம்<br /> ஏத்தி இருஞ்சுனைநீர் ஆடேலோர் எம்பாவாய். 166</p> <p>பைங்குவளைக் கார்மலரால் செங்கமலப் பைம்போதால்<br /> அங்கம் குருகினத்தால் பின்னும் அரவத்தால்<br /> தங்கள் மலம்கழுவு வார் வந்து சார்தலினால்<br /> எங்கள் பிராட்டியும் எங்கோனும் போன்று இசைந்த<br /> பொங்கும் மடுவில் புகப்பாய்ந்து பாய்ந்துநம்<br /> சங்கம் சிலம்பச் சிலம்பு கலந்துஆர்ப்பப்<br /> கொங்கைகள் பொங்கப் குடையும் புனல்பொங்கப்<br /> பங்கயப் பூம்புனல்பாய்ந் தாடேலோர் எம்பாவாய். 167</p> <p>காதார் குழையாடப் பைம்பூண் கலனாடக்<br /> கோதை குழலாட வண்டின் குழாம் ஆடச்<br /> சீதப் புனல்ஆடிச் சிற்றம் பலம்பாடி<br /> வேதப் பொருள்பாடி அப்பொருளா மாபாடி<br /> சோதித்திறம்பாடி சூழ்கொன்றைத் தார்பாடி<br /> ஆதி திறம்பாடி அந்தமா மாபாடிப்<br /> பேதித்து நம்மை வளர்த்துஎடுத்த பெய்வதைதன்<br /> பாதத் திறம்பாடி ஆடேலோர் எம்பாவாய். 168</p> <p>ஓரொருகால் எம்பெருமான் என்றென்றே நம்பெருமான்<br /> சீரொருகால் வாய் ஓவாள் சித்தம் களிகூர<br /> நீரொருகால் ஓவா நெடுந்தாரை கண்பனிப்பப்<br /> பாரொருகால் வந்தனையான் விண்ணோரைத் தான் பணியாள்<br /> பேரரையற்கு இங்ஙனே பித்துஒருவர் ஆமாறும்<br /> ஆர்ஒருவர் இவ்வண்ணம் ஆட்கொள்ளும் வித்தகர் தாள்<br /> வாருருவப் பூண்முலையீர் வாயார நாம்பாடி<br /> ஏருருவப் பூம்புனல்பாய்ந்து ஆடேலோர் எம்பாவாய். 169</p> <p>முன்னிக் கடலைச் சுருக்கி எழுந்துஉடையான்<br /> என்னத் திகழ்ந்து எம்மை ஆளுடையான் இட்டிடையின்<br /> மின்னப் பொலிந்து எம்பிராட்டி திருவடிமேல்<br /> பொன்னஞ் சிலம்பில் சிலம்பித் திருப்புருவம்<br /> என்னச் சிலைகுலவி நந்தம்மை ஆளுடையாள்<br /> தன்னிற் பரிவிலா எங்கோமான் அன்பர்க்கு<br /> முன்னி யவன்நமக்கு முன்சுரக்கும் இன்னருளே<br /> என்னப் பொழியாய் மழையேலோர் எம்பாவாய். 170</p> <p>செங்க ணவன்பால் திசைமுகன் பால் தேவர்கள் பால்<br /> எங்கும் இலாதோர் இன்பம்நம் பாலதாக்<br /> கொங்குஉண் சுருங்குழலி நந்தம்மைக் கோதாட்டி<br /> இங்குநம் இல்லங்கள் தோறும் எழுந்தருளிச்<br /> செங்கமலப் பொற்பாதம் தந்தருளும் சேவகனை<br /> அங்கள் அரசை அடியோங்கட்கு ஆரமுதை<br /> நங்கள் பெருமானைப் பாடி நலந்திகழப்<br /> பங்கயப் பூம்புனல் பாய்ந்து ஆடேலோர் எம்பாவாய். 171</p> <p>அண்ணாமலையான் அடிக்கமலம் சென்றிறைஞ்சும்<br /> விண்ணோர் முடியின் மணித்தொகை வீறற்றாற்போல்<br /> கண்ணார் இரவி கதிர்வந்து கார்கரப்பத்<br /> தண்ணார் ஒளிமயங்கித் தாரகைகள் தாம் அகலப்<br /> பெண்ணாகி ஆணாய் அலியாய்ப பிறங்கொளிசேர்<br /> விண்ணாகி மண்ணாகி இத்தனையும் வேறாகித்<br /> கண்ணார் அமுதமாய் நின்றான் கழல்பாடிப்<br /> பெண்ணே இப் பூம்புனல்பாய்ந்து ஆடேலோர் எம்பாவாய். 172</p> <p>உங்கையிற் பிள்ளை உனக்கே அடைக்கலம்என்று<br /> அங்கப் பழஞ்சொல் புதுக்கும் எம் அச்சத்தால்<br /> எங்கள் பெருமான் உனக்கென்று உரைப்போம் கேள்<br /> எங்கொங்கை நின்னன்பர் அல்லார்தோள் சேரற்க<br /> எங்கை உனக்கல்லாது எப்பணியும் செய்யற்க<br /> கங்குல் பகல்எங்கண் மற்றொன்றும் காணற்க<br /> இங்கிப் பரிசே எமக்கெங்கோன் நல்குதியேல்<br /> எங்கெழிலென் ஞாயிறு எமக்கேலோர் எம்பாவாய். 173</p> <p>போற்றி அருளுக நின் ஆதியாம் பாதமலர்<br /> போற்றி அருளுக நின் அந்தமாம் செந்தளிர்கள்<br /> போற்றி எல்லா உயிர்க்கும் தோற்றமாம் பொற்பாதம்<br /> போற்றி எல்லா உயிர்க்கும் போகமாம் பூங்கழல்கள்<br /> போற்றி எல்லா உயிர்க்கும் ஈறாம் இணையடிகள்<br /> போற்றி மால் நான்முகனும் காணாத புண்டரிகம்<br /> போற்றியாம் உய்யஆட் கொண்டருளும் பொன்மலர்கள்<br /> போற்றியாம் மார்கழிநீர் ஆடேலோர் எம்பாவாய். 174</p> <p>திருச்சிற்றம்பலம் </p> </div></div>
|
|
<div class="chapter type-1" id="slug-8-e0aea4e0aebfe0aeb0e0af81-e0ae85e0aeaee0af8de0aeaee0aebee0aea9e0af88"><div class="chapter-title-wrap"><h3 class="chapter-number">8</h3><h2 class="chapter-title">8. திரு அம்மானை</h2></div><div class="ugc chapter-ugc"><p>(திருவண்ணாமலையில் அருளியது -<br /> தரவு கொச்சகக் கலிப்பா / ஆனந்தக் களிப்பு )</p> <p>செங்கண் நெடுமாலுஞ் சென்றிடந்துங் காண்பரிய<br /> பொங்கு மலர்ப்பாதம் பூதலத்தே போந்தருளி<br /> எங்கள் பிறப்பறுத்திட் டெந்தரமும் ஆட்கொண்டு<br /> தெங்கு திரள்சோலைத் தென்னன் பெருந்துறையான்<br /> அங்கணன் அந்தணனாய் அறைகூவி வீடருளும்<br /> அங்கருணை வார்கழலே பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 175</p> <p>பாரார் விசும்புள்ளார் பாதாளத் தார்புறத்தார்<br /> ஆராலுங் காண்டற் கரியாற் கரியான் எமக்கெளிய<br /> பேராளன் தென்னன் பெருந்துறையான் பிச்சேற்றி<br /> வாரா வழியருளி வந்தென் உளம்புகுந்த<br /> ஆரா அமுதாய் அலைகடல்வாய் மீன்விசிறும்<br /> பேராசை வாரியனைப் பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 176</p> <p>இந்திரனும் மாலயனும் ஏனோரும் வானோரும்<br /> அந்தரமே நிற்கச் சிவனவனி வந்தருளி<br /> எந்தரமும் ஆட்கொண்டு தோட்கொண்ட நீற்றனாய்ச்<br /> சிந்தனையை வந்தருக்குஞ் சீரார் பெருந்துறையான்<br /> பந்தம் பறியப் பரிமேற்கொண்டான்தந்த<br /> அந்தமிலா ஆனந்தம் பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 177</p> <p>வான்வந்த தேவர்களும் மாலயனோ டிந்திரனும்<br /> கான்நின்று வற்றியும் புற்றெழுந்துங் காண்பரிய<br /> தான்வந்து நாயேனைத் தாய்போல் தலையளித்திட்டு<br /> ஊன்வந்துரோமங்கள் உள்ளே உயிர்ப்பெய்து<br /> தேன்வந்த முதின் தெளிவின் ஒளிவந்த<br /> வான்வந்த வார்கழலே பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 178</p> <p>கல்லா மனத்துக் கடைப்பட்ட நாயேனை<br /> வல்லாளன் தென்னன் பெருந்துறையான் பிச்சேற்றிக்<br /> கல்லைப் பிசைந்து கனியாக்கித் தன்கருணை<br /> வெள்ளத் தழுத்தி வினைகடிந்த வேதியனைத்<br /> தில்லை நகர்புக்குச் சிற்றம் பலம்மன்னும்<br /> ஒல்லை விடையானைப் பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 179</p> <p>கேட்டாயோ தோழி கிறிசெய்த வாறொருவன்<br /> திIட்டார் மதில்புடைசூழ் தென்னன் பெருந்துறையான்<br /> காட்டா தனவெல்லாங் காட்டிச் சிவங்காட்டித்<br /> தாள்தா மரைகாட்டித் தன்கருணைத் தேன் காட்டி<br /> நாட்டார் நகைசெய்ய நாம்மேலை வீடெய்த<br /> ஆள்தான்கொண்டாண்டவா பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 180</p> <p>ஓயாதே உள்குவார் உள்ளிருக்கும் உள்ளானைச்<br /> சேயானைச் சேவகனைத் தென்னன் பெருந்துறையின்<br /> மேயானை வேதியனை மாதிருக்கும் பாதியனை<br /> நாயான நந்தம்மை ஆட்கொண்ட நாயகனைத்<br /> தாயான தத்துவனைத் தானே உலகேழும்<br /> ஆயானை ஆள்வானப் பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 181</p> <p>பண்சுமந்த பாடற் பரிசு படைத்தருளும்<br /> பெண்சுமந்த பாகத்தன் பெம்மான் பெருந்துறையான்<br /> விண்சுமந்த கீர்த்தி வியன்மண்ட லத்தீசன்<br /> கண்சுமந்த நெற்றிக் கடவுள் கலிமதுரை<br /> மண்சுமந்து கூலிகொண்டு அக்கோவால் மொத்துண்டு<br /> புண்சுமந்த பொன்மேனி பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 182</p> <p>துண்டப் பிறையான் மறையான் பெருந்துறையான்<br /> கொண்ட புரிநூலான் கோலமா ஊர்தியான்<br /> கண்டங் கரியான்செம் மேனியான் வெண்ணீற்றான்<br /> அண்டமுத லாயினான் அந்தமிலா ஆனந்தம்<br /> பண்டைப் பரிசே பழவடியார்க் கீந்தருளும்<br /> அண்டம் வியப்புறுமா பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 183</p> <p>விண்ணாளுந் தேவர்க்கு மேலாய வேதியனை<br /> மண்ணாளும் மன்னவர்க்கு மாண்பாகி நின்றானைத்<br /> தண்ணார் தமிழளிக்குந் தண்பாண்டி நாட்டானைப்<br /> பெண்ணாளும் பாகனைப் பேணு பெருந்துறையிற்<br /> கண்ணார் கழல்காட்டி நாயேனை ஆட்கொண்ட<br /> அண்ணா மலையானைப் பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 184</p> <p>செப்பார் முலைபங்கன் தென்னன் பெருந்துறையான்<br /> தப்பாமே தாளடைந்தார் நெஞ்சுருக்கும் தன்மையினான்<br /> அப்பாண்டி நாட்டைச் சிவலோகம் ஆக்குவித்த<br /> அப்பார் சடையப்பன் ஆனந்த வார்கழலே<br /> ஒப்பாக ஒப்புவித்த உள்ளத்தா ருள்ளிருக்கும்<br /> அப்பாலைக் கப்பாலைப் பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 185</p> <p>மைப்பொலியுங் கண்ணிகேள் மாலயனோ டிந்திரனும்<br /> எப்பிறவி யுந்தேட என்னையுந்தன் இன்னருளால்<br /> இப்பிறவி ஆட்கொண்டு இனிப்பிறவா மேகாத்து<br /> மெய்ப்பொருட்கண் தோற்றமாய் மெய்யே நிலைபேறாய்<br /> எப்பொருட்தந் தானேயாய் யாவைக்கும் வீடாகும்<br /> அப்பொருளாம் நஞ்சிவனைப் பாடுதுங்கான் அம்மானாய். 186</p> <p>கையார் வளைசிலம்பக் காதர் குழையாட<br /> மையார் குழல்புரளத் தேன்பாய் வண்டொலிப்பச்<br /> செய்யானை வெண்ணீ றணிந்தானைச் சேர்ந்தறியாக்<br /> கையானை எங்குஞ் செறிந்தானை அன்பர்க்கு<br /> மெய்யானை அல்லாதார்க் கல்லாத வேதியனை<br /> ஐயா றமர்ந்தானைப் பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 187</p> <p>ஆனையாய்க் கீடமாய் மானுடராய்த் தேவராய்<br /> ஏனைப் பிறவாய்ப் பிறந்திறந் தெய்த் தேனை<br /> ஊனையும் நின்றுருக்கி என்வினையை ஒட்டுகந்து<br /> தேனையும் பாலையுங் கன்னலையும் ஒத்தினிய<br /> கோனவன்போல் வந்தென்னைத் தன்தொழும்பிற் கொண்டருளும்<br /> வானவன் பூங்கழலே பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 188</p> <p>சந்திரனைத் தேய்த்தருளித் தக்கன்தன் வேள்வியினில்<br /> இந்திரனைத் தோள்நெரித்திட் டெச்சன் தலையரிந்து<br /> அந்தரமே செல்லும் அலர்கதிரோன் பல்தகர்த்துச்<br /> சிந்தித் திசைதிசையே தேவர்களை ஓட்டுகந்து<br /> செந்தார்ப் பொழில்புடைசூழ் தென்னன் பெருந்துறையான்<br /> மந்தார மாலையே பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 189</p> <p>ஊனாய் உயிராய் உணர்வாய்என்னுட்கலந்து<br /> தேனாய் அமுதமுமாய்த் தீங்கரும்பின் கட்டியுமாய்<br /> வானோ ரறியா வழியெமக்குந் தந்தருளும்<br /> தேனார் மலர்க்கொன்றைச் சேவகனார் சீரொளிசேர்<br /> ஆனா அறிவாய் அளவிறந்த பல்லுயிர்க்கும்<br /> கோனாகி நின்றவா கூறுதுங்காண் அம்மானாய். 190</p> <p>சூடுவேன் பூங்கொன்றை சூடிச் சிவன்திரள்தோள்<br /> கூடுவேன் கூடிமுயங்கி மயங்கிநின்று<br /> ஊடுவேன் செவ்வாய்க் குருகுவேன் உள்ளுருகித்<br /> தேடுவேன் தேடிச் சிவன்கழலே சிந்திப்பேன்<br /> வாடுவேன் பேர்த்தும் அலர்வேன் அனலேந்தி<br /> ஆடுவேன் சேவடியே பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 191</p> <p>கிளிவந்த மென்மொழியாள் கேழ்கிளரும் பாதியானை<br /> வெளிவந்த மாலயனும் காண்பரிய வித்தகனைத்<br /> தெளிவந்த தேறாலச் சீரார் பெருந்துறையில்<br /> எளிவந் திருந்திரங்கி எண்ணரிய இன்னருளால்<br /> ஒளிவந்தென் உள்ளத்தின் உள்ளே ஒளி திகழ<br /> அளிவந்த அந்தணனனைப் பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 192</p> <p>முன்னானை மூவர்க்கும் முற்றுமாய் முற்றுக்கும்<br /> பின்னானைப் பிஞ்ஞசுனைப் பேணு பெருந்துறையின்<br /> மன்னானை வானவனை மாதியலும் பாதியனைத்<br /> தென்னானைக் காவானைத் தெண்பாண்டி நாட்டானை<br /> என்னானை என்னப்பன் என்பார்க்கட் கின்னமுதை<br /> அன்னானை அம்மானைப் பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 193</p> <p>பெற்றி பிறர்க்கரிய பெம்மான் பெருந்துறையான்<br /> கொற்றக் குதிரையின்மேல் வந்தருளித் தன்னடியார்<br /> குற்றங்கள் நீக்கிக் குணங்கொண்டு கோதாட்டிச்<br /> சுற்றிய சுற்றத் தொடர் வறுப்பான் தொல்புகழே<br /> பற்றியிப் பாசத்தைப் பற்றறநாம் பற்றுவான்<br /> பற்றியபே ரானந்தம் பாடுதுங்காண் அம்மானாய். 194</p> <p>திருச்சிற்றம்பலம் </p> </div></div>
|
|
<div class="chapter type-1" id="slug-9-e0aea4e0aebfe0aeb0e0af81e0aeaae0af8de0aeaae0af8ae0aeb1e0af8d-e0ae9ae0af81e0aea3e0af8de0aea3e0aeaee0af8d-e0ae86e0aea9e0aea8e0af8d"><div class="chapter-title-wrap"><h3 class="chapter-number">9</h3><h2 class="chapter-title">9. திருப்பொற் சுண்ணம் - ஆனந்த மனோலயம்</h2></div><div class="ugc chapter-ugc"> <p>(தில்லையில் அருளியது – அறுசீர் ஆசிரிய விருத்தம்)</p> <p>முத்துநல் தாழம்பூ மாலைதூக்கி<br /> முளைக்குடந் தூபம்நல் தீபம்வைம்மின்<br /> சக்தியும் சோமியும் பார்மகளும்<br /> நாமகளோடுபல்லாண்டிசைமின்<br /> சித்தியுங் கௌரியும் பார்ப்பதியும்<br /> கங்கையும் வந்து கவரிகொண்மின்<br /> அத்தன் ஐயாறன்அம்மானைபாடி<br /> ஆடப்பொற் சுண்ணம் இடித்துநாமே. 195</p> <p>பூவியல் வார்சடை எம்பிராற்குப்<br /> பொற்றிருச் சுண்ணம் இடிக்கவேண்டும்<br /> மாவின் வடுவகி ரன்ன கண்ணீர்<br /> வம்மின்கள் வந்துடன் பாடுமின்கள்<br /> கூவுமின் தொண்டர் புறநிலாமே<br /> குனிமின் தொழுமினெங் கோனெங்கூத்தன்<br /> தேவியுந் தானும்வந்தெம்மையாளச்<br /> செம்பொன்செய் சுண்ணம் இடித்துநாமே. 196</p> <p>சுந்தர நீறணந் தும்மெழுகித்<br /> தூயபொன்சிந்தி நிதிநிரப்பி<br /> இந்திரன் கற்பகம் நாட்டியெங்கும்<br /> எழிற்சுடர் வைத்துக் கொடியெடுமின்<br /> அந்தார் கோன்அயன் தன்பெருமான்<br /> ஆழியான் நாதன்நல் வேலன்தாதை<br /> எந்தரம் ஆளுமை யாள்கொழுநற்<br /> கேய்ந்த பொற்சுண்ணம் இடித்துநாமே. 197</p> <p>காசணி மின்கள் உலக்கையெல்லாம்<br /> காம்பணி மின்கள் கறையுரலை<br /> நேசமுடைய அடியவர்கள்<br /> நின்று நிலாவுக என்றுவாழ்த்தித்<br /> தேசமெல்லாம் புகழ்ந் தாடுங் கச்சித்<br /> திருவேகம் பன்செம்பொற் கோயில்பாடிப்<br /> பாசவினையைப் பறிந்துநின்று<br /> பாடிப் பொற்சுண்ணம் இடித்துநாமே. 198</p> <p>அறுகெடுப்பார் அயனும்அரியும்<br /> அன்றிமற்றிந்திர னோடமரர்<br /> நறுமுது தேவர்கணங்கெளெல்லாம்<br /> நம்மிற்பின் பல்லதெடுக்க வொட்டோ ம்<br /> செறிவுடை மும்மதில் எய்தவில்லி<br /> திருவேகம் பன்செம்பொற் கோயில்பாடி<br /> முறுவற்செவ் வாயினீர் முக்கணப்பற்<br /> காடப்பொற்சுண்ணம் இடித்துநாமே. 199</p> <p>உலக்கை பலஒச்சு வார்பெரியர்<br /> உலகமெலாம்உரல் போதாதென்றே<br /> கலக்க அடியவர் வந்துநின்றார்<br /> காண உலகங்கள் போதாதென்றே<br /> நலக்க அடியோமை ஆண்டுகொண்டு<br /> நாண்மலர்ப் பாதங்கள் சூடந்தந்த<br /> மலைக்கு மருகனைப் பாடிப்பாடி மகிழந்து<br /> பொற்சுண்ணம் இடிந்தும்நாமே. 200</p> <p>சூடகந் தோள்வரை ஆர்ப்ப ஆர்ப்பத்<br /> தொண்டர் குழாமெழுந் தார்ப்ப ஆர்ப்ப<br /> நாடவர் நந்தம்மை ஆர்ப்ப ஆர்ப்ப<br /> நாமும் அவர்தம்மை ஆர்ப்ப ஆர்ப்பப்<br /> பாடக மெல்லடி யார்க்கு மங்கை<br /> பங்கினன் எங்கள் பராபரனுக்கு<br /> ஆடக மாமலை அன்னகோவுக்<br /> காடப் பொற்சுண்ணம் இடித்தும்நாமே. 201</p> <p>வாள்தடங்கண்மட மங்கைநல்லீர்<br /> வரிவளை ஆர்ப்பவண் கொங்கைபொங்கத்<br /> தோள்திரு முண்டந் துதைந்திலங்கச்<br /> சோத்தெம்பி ரானென்று சொல்லிச்சொல்லி<br /> நாட்கோண்ட நாண்மலர்ந் பாதங்காட்டி<br /> நாயிற் கடைப்பட்ட நம்மையிம்மை<br /> ஆட்கொண்ட வண்ணங்கள் பாடிப்பாடி<br /> ஆடப் பொற்சுண்ணம் இடித்தும்நாமே. 202</p> <p>வையகம் எல்லாம் உரலதாக<br /> மாமேரு என்னும் உலக்கை நாட்டி<br /> மெய்யனும் மஞ்சள் நிறைய அட்டி<br /> மேதரு தென்னன் பெருந்துறையான்<br /> செய்ய திருவடி பாடிப்பாடிச்<br /> செம்பொன் உலக்கை வலக்கைபற்றி<br /> ஐயன் அணிதில்லை வாணனுக்கே<br /> ஆடப்பொற்சுண்ணம் இடித்தும்நாமே. 203</p> <p>முத்தணி கொங்கைகள் ஆடஆட<br /> மொய்குழல் வண்டினம் ஆடஆடச்<br /> சித்தஞ் சிவனொடும் ஆடஆடச்<br /> செங்கயற் கண்பனி ஆடஆடப்<br /> பித்தெம் பிரானொடும் ஆடஆடப்<br /> பிறவி பிறரொடும் ஆடஆட<br /> அத்தன் கருணையொ டாடஆட<br /> ஆடப்பொற்சுண்ணம் இடித்தும்நாமே. 204</p> <p>மாடு நகைவாள் நிலாவெறிப்ப<br /> வாய்திறந் தம்பவ ளந்துடிப்பப்<br /> பாடுமின் நந்தம்மை ஆண்டவாறும்<br /> பணிகொண்ட வண்ணமும் பாடிப்பாடித்<br /> தேடுமின் எம்பெருமானைத்தேடி<br /> சித்தங் களிப்பத் திகைத்துத்தேறி<br /> ஆடுமின் அம்பலத் தாடினானுக்<br /> காடப்பொற்சுண்ணம் இடித்தும்நாமே. 205</p> <p>மையமர் கண்டனை வானநாடர்<br /> மருந்தினை மாணிக்கக் கூத்தன்தன்னை<br /> ஐயனை ஐயர்பிரானைநம்மை<br /> அகப்படுத் தாட்கொண் டருமைகாட்டும்<br /> பொய்யர் தம் பொய்யனை மெய்யர் மெய்யைப்<br /> போதரிக் கண்ணினைப் பொற்றொடித்தோள்<br /> பையர வல்குல் மடந்தைநல்லீர்<br /> பாடிப் பொற்சுண்ணம் இடித்தும்நாமே. 206</p> <p>மின்னிடைச் செந்துவர் வாய்க்கருங்கண்<br /> வெண்ணகைப் பண்ணமர் மென்மொழியீர்<br /> என்னுடை ஆரமுதெங்களப்பன்<br /> எம்பெருமான் இம வான்மகட்குத்<br /> தன்னுடைக் கேள்வன் மகன்தகப்பன்<br /> தமையன்எம் ஐயன் தாள்கள் பாடிப்<br /> பொன்னுடைப் பூண்முலை மங்கைநல்லீர்<br /> பொற்றிருச்சுண்ணம் இடித்தும்நாமே. 207</p> <p>சங்கம் அரற்றச் சிலம்பொலிப்பத்<br /> தாழ்குழல் சூழ்தரு மாலையாடச்<br /> செங்கனி வாயிதழுந்துடிப்பச்<br /> சேயிழை யீர் சிவலோகம் பாடிக்<br /> கங்கை இரைப்ப அராஇரைக்குங்<br /> கற்றைச் சடைமுடி யான்கழற்கே<br /> பொங்கிய காதலிற் கொங்கை பொங்கப்<br /> பொற்றிருச்சுண்ணம் இடித்தும்நாமே. 208</p> <p>ஞானக் கரும்பின் தெளியைப் பாகை<br /> நாடற் கரிய நலத்தை நந்தாத்<br /> தேனைப் பழச்சுவை ஆயினானைச்<br /> சித்தம் புகுந்துதித் திக்கவல்ல<br /> கோனைப் பிறப்பறுத் தாண்டுகொண்ட<br /> கூத்தனை நாத்தழும் பேறவாழ்த்திப்<br /> பானல் தடங்கண் மடந்தைநல்லீர்<br /> பாடிப்பொற்சுண்ணம் இடித்தும்நாமே. 209</p> <p>ஆவகை நாமும் வந்தன்பர்தம்போ<br /> டாட்செய்யும் வண்ணங்கள் பாடிவிண்மேல்<br /> தேவர் கனாவிலுங் கண்டறியாச்<br /> செம்மலர்ப் பாதங்கள் காட்டுஞ் செல்வச்<br /> சேவகம் ஏந்திய வெல்கொடியான்<br /> சிவபெரு மான் புரஞ் செற்றகொற்றச்<br /> சேவகன் நாமங்கள் பாடிப்பாடிச்<br /> செம்பொன் செய்சுண்ணம் இடித்தும்நாமே. 210</p> <p>தேனக மாமலர்க் கொன்றைபாடிச்<br /> சிவபுரம் பாடித் திருச்சடைமேன்<br /> வானக மாமதிப் பிள்ளைபாடி<br /> மால்விடை பாடி வலக்கையேந்தும்<br /> ஊனக மாமழுச் சூலம்பாடி<br /> உம்பரும் இம்பரும் உய்யஅன்று<br /> போனக மாகநஞ் சுண்டல்பாடிப்<br /> பொற்றிச்சுண்ணம் இடித்தும்நாமே. 211</p> <p>அயன்தலை கொண்டுசெண்டாடல்பாடி<br /> அருக்கன் எயிறு பறித்தல்பாடி<br /> கயந்தனைக் கொன்றுரி போர்த்தல் பாடிக்<br /> காலனைக்காலால் உதைத்தல்பாடி<br /> இயைந்தன முப்புரம் எய்தல் பாடி<br /> ஏழை அடியோமை ஆண்டுகொண்ட<br /> நயந்தனைப் பாடிநின் றாடியாடி<br /> நாதற்குச் சுண்ணம் இடித்தும்நாமே. 212</p> <p>வட்டமலர்க்கொன்றை மாலைபாடி<br /> மத்தமும்பாடி மதியம்பாடிச்<br /> சிட்டர்கள் வாழுந்தென் தில்லைபாடிச்<br /> சிற்றம் பலத்தெங்கள் செல்வம்பாடிக்<br /> கட்டிய மாசுணக்கச்சைப் பாடிக்<br /> கங்கணம் பாடிக் கவித்தகைம்மேல்<br /> இட்டுநின் றாடும் அரவம்பாடி<br /> ஈசற்குச்சுண்ணம் இடித்தும்நாமே. 213</p> <p>வேதமும் வேள்வியும் ஆயினார்க்கு<br /> மெய்ம்மையும் பொய்ம்மையும் ஆயினார்க்குச்<br /> சோதிய மாய் இருள் ஆயினார்க்குத்<br /> துன்பமுமாய் இன்பம் ஆயினார்க்குப்<br /> பாதியு மாய் முற்றும் ஆயினார்க்குப்<br /> பந்தமு மாய் வீடும் ஆயினார்க்கு<br /> ஆதியும் அந்தமும் ஆயினார்க்கு<br /> ஆடப்பொற்சுண்ணம் இடித்தும்நாமே. 214</p> <p>திருச்சிற்றம்பலம் </p> </div></div>
|
|
<div class="chapter type-1" id="slug-10-e0aea4e0aebfe0aeb0e0af81e0ae95e0af8de0ae95e0af8be0aea4e0af8de0aea4e0af81e0aeaee0af8de0aeaae0aebf-e0ae9ae0aebfe0aeb5e0aea9e0af8b"><div class="chapter-title-wrap"><h3 class="chapter-number">10</h3><h2 class="chapter-title">10. திருக்கோத்தும்பி - சிவனோடு ஐக்கியம்</h2></div><div class="ugc chapter-ugc"><p>(தில்லையில் அருளியது- நாலடித் தரவு கொச்சகக் கலிப்பா)</p> <p>பூவேறு கோனும் புரந்தரனும் பொற்பமைந்த<br /> நாவேறு செல்வியும் நாரணணும் நான் மறையும்<br /> மாவேறு சோதியும் வானவருந் தாமறியாச்<br /> சேவேறு சேவடிக்கே சென்றுதாய் கோத்தும்பீ. 215</p> <p>நானார் என் உள்ளமார் ஞானங்க ளார் என்னை யாரறிவார்<br /> வானோர் பிரானென்னை ஆண்டிலனேல் மதிமயங்கி<br /> ஊனா ருடைதலையில் உண்பலிதேர் அம்பலவன்<br /> தேனார் கமலமே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 216</p> <p>தினைத்தனை உள்ளதோர் பூவினில் தேன்உண்ணாதே<br /> நினைத்தொறும் காண்தொறும் பேசுந்தொறும் எப்போதும்<br /> அனைத்தெலும் புள்நெக ஆனந்தத் தேன் சொரியும்<br /> குனிப்புடையானுக்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 217</p> <p>கண்ணப்பன் ஒப்பதோர் அன்பின்மை கண்டபின்<br /> என்னப்பன் என்னொப்பில் என்னையும் ஆட்கொண்டருளி<br /> வண்ணப் பணித்தென்னை வாவென்ற வான் கருணைச்<br /> கண்ணப்பென் நீற்றற்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 218</p> <p>அத்தேவர் தேவர் அவர்தேவ ரென்றிங்ஙன்<br /> பொய்த்தேவு பேசிப் புலம்புகின்ற பூதலத்தே<br /> பத்தேதும் இல்லாதென் பற்றறநான் பற்றிநின்ற<br /> மெய்த்தேவர் தேவற்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 219</p> <p>வைத்த நிதிபெண்டிர் மக்கள்குலங் கல்வியென்னும்<br /> பித்த உலகிற் பிறப்போ டிறப்பென்னுஞ்<br /> சித்த விகாரக் கலக்கம் தெளிவித்த<br /> வித்தகத் தேவற்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 220</p> <p>சட்டோ நினைக்க மனத்தமுதாஞ் சங்கரனைக்<br /> கெட்டேன் மறப்பேனோ கேடுபடாத் திருவடியை<br /> ஒட்டாத பாவித் தொழும்பரைநாம் உருவறியோம்<br /> சிட்டாய சிட்டற்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 221</p> <p>ஒன்றாய் முளைத்தெழுந் தெத்தனையோ கவடுவிட்டு<br /> நன்றாக வைத்தென்னை நாய்சிவிகை ஏற்றுவித்த<br /> என்தாதை தாதைக்கும் எம்மனைக்குந் தம்பெருமான்<br /> குன்றாத செல்வற்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 222</p> <p>கரணங்கள் எல்லாங் கடந்துநின்ற கறைமிடற்றன்<br /> சரணங்க ளேசென்று சார்தலுமே தான்எனக்கு<br /> மரணம் பிறப்பென் றிவையிரண்டின் மயக்கறுத்த<br /> கருணைக் கடலுக்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 223</p> <p>நோயுற்று மூத்துநான் நுந்துகன்றா யிங்கிருந்து<br /> நாயுற்ற செல்வம் நயந்தறியா வண்ணமெல்லாந்<br /> தாயுற்று வந்தென்னை ஆண்டுகொண்டதன்கருணைத்<br /> தேயுற்ற செல்வற்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 224</p> <p>வன்னெஞ்சக் கள்வன் மனவலியன் என்னாதே<br /> கல்நெஞ் சுருக்கிக் கருணையினால் ஆண்டுகொண்ட<br /> அன்னஞ் திளைக்கும் அணிதில்லை அம்பலவன்<br /> பொன்னங் கழலுக்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 225</p> <p>நாயேனைத் தன்னடிகள் பாடுவித்த நாயகனைப்<br /> பேயேன துள்ளப் பிழைபொறுக்கும் பெருமையனைச்<br /> சீயேதும் இல்லாதென் செய்பணிகள் கொண்டருளந்<br /> தாயான ஈசற்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 226</p> <p>நான்தனக் கன்பின்னை நானுந்தா னும் அறிவோம்<br /> தானென்னை ஆட்கொண்ட தெல்லாருந் தாமறிவார்<br /> ஆன கருணையும் அங்குற்றே தானவனே<br /> கோனென்னைக் கூடக் குளிர்ந்தூதாய் கோத்தும்பீ. 227</p> <p>கருவாய் உலகினுக் கப்புறமாய் இப்புறத்தே<br /> மருவார் மலர்க்குழல் மாதினொடும் வந்தருளி<br /> அருவாய் மறைபயில் அந்தணனாய் ஆண்டுகொண்ட<br /> திருவான தேவற்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 228</p> <p>நானும்என் சிந்தையும் நாயகனுக் கெவ்விடத்தோம்<br /> தானுந்தன் தையலுந் தாழ்சடையோன் ஆண்டிலனேல்<br /> வானுந் திசைகளும் மாகடலும் ஆயபிரான்<br /> தேனுந்து சேவடிக்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 229</p> <p>உள்ளப் படாத திருஉருவை உள்ளுதலும்<br /> கள்ளப் படாத களிவந்த வான்கருணை<br /> வெள்ளப் பிரான்என் பிரான்என்னை வேறேஆட்<br /> கொள்ளப் பிரானுக்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 230</p> <p>பொய்யாய செல்வத்தே புக்கழுந்தி நாள்தோறும்<br /> மெய்யாக் கருதிக்கிடந்தேனை ஆட்கொண்ட<br /> ஐயாவென் ஆரூயிரே அம்பலவா என்றவன்றன்<br /> செய்யார் மலரடிக்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 231</p> <p>தோலுந் துகிலுங் குழையுஞ் சுருள்தோடும்<br /> பால்வெள்ளை நீறும் பசுஞ்சாந்தும் பைங்கிளியுஞ்<br /> சூலமுந் தொக்க வளையு முடைத்தொன்மைக்<br /> கோலமே நோக்கிக் குளிர்ந்தூதாய் கோத்தும்பீ. 232</p> <p>கள்வன் கடியன் கலதியிவன் என்னாத<br /> வள்ளல் வரவர வந்தொழிந்தான் என் மனத்தே<br /> உள்ளத் துறதுய ரொன்றொழியா வண்ணமெல்லாந்<br /> தெள்ளுங் கழலுக்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 233</p> <p>பூமேல் அயனோடு மாலும் புகலிரதென்று<br /> ஏமாறி நிற்க அடியேன் இறுமாக்க<br /> நாய்மேல் தவிசிfட்டு நன்றாய்ப் பொருட்படுத்த<br /> தீமேனி யானுக்கே சென்றூதாய் கோத்தும்பீ. 234</p> <p>திருச்சிற்றம்பலம் </p> </div></div>
|
|
</body>
|
|
</html>
|
.